Martin Luther şöyle söylemişti.İstediğim şekilde dua edemiyecek gibi kalbim soğuk olduğu vakitler aklıma düşmanlarımı getiririm..... öyle ki,kalbim öfke ve nefretle şişer ve o zaman yanık yanık dualar edebilirim.Ve öfkem ne kadar kızgın olursa,dualarım de o kadar kuvvetli olur.E.Hoffer......kesin inançlılar
70 yaşındaki teyze çıkmış evlendirme programına,neymiş efendim elektrik alamamış sen nefes aldığına dua et teyze :D
Son konuşmamızda ne güzel söylemiştin " biz hiç kavga etmedik diye "
Oysa bizi birbirimize kavuşmak için hayatla kavga etmiştik biz.
Daha fazla yazamadım ey sığlığıma dua genişliği katan kadın...
Gözyaş'ım Var Bugün - Halil İbrahim Kapan
ŞİİR KERE ŞİİR HEP ACI EDER
Acılar yeniden filiz verdi\yeniden yağmur yağdı toprağa
annem yeniden dirildi\ gördüm
yeniden kurum tutmuş toprakla sıvadım yüzümü
benim için budur
bahar budur ve söz burada kesilmezse
bileklerimden akar kelimeler
belki beni biraz daha\ biraz daha ve biraz daha uyutur
budur işte anlayamadığım
çünkü kelimeler nasıl
YAŞAM İÇİN ÖNERİLER
Kepekli pirinçten çok ye.
İnsanlara beklediklerinden daha çok şey ver ve bunu zevk alarak yap.
En sevdiğin şiiri ezberle.
“ Faili meçhul cinayetin prova öncesi “
….
Cesedime suni teneffüs yapılırken
Yürek damarlarımda aşırı dozda rastlanılan
Yalnızlığına inat
Gözlerim hep aynı saatte
“ Sana “ tehirli kalıyordu.
Dua ile kader değişmez ama belki siz değişirsiniz..
Muhammed İkbal
''Acı nereye dokunuyorsa... DUA oraya olsun... ''
Hayırlı kandiller....
Bütün müslüman din kardeşlerimin mevlid kandili mübarek olsun bol bol dua edin arada benide unutmayın :)
40 Yaşındasın
Rahmetini umarak
Günahkar bir dille;
Allah Azze ve Celle
Ya Rasulallah,
lemlere rahmet hayatın geçiyor kalbimizden,
Bu da benim kalemimden;
(Anı)
Hiçbir şey şey yapmak gelmiyor içimden. Belki biraz uyumak. Üzerime ince bir battaniye örtüp kapatıyorum gözlerimi. Düşle gerçek arası bir yerdeyim. Belki geçmiş, belki şimdi. Hiçbir şey bilmiyorum. Etrafım tanıdık insanlarla dolu.Hepsine aynı şaşkınlıkla bakıyorum. Sonra büyük bir aynanın karşısında buluyorum kendimi.Senelerdir görmediğim arkadaşlarım yanımda.Konuşuyorlar,gülüyorlar ve bana sürekli bir şeyler soruyorlar. Onlara bakıyorum.'' Heyecandan ölebilirim '' diyorum. Heyecan, ben,arkadaşlarım,uğultu,ayna,duvarları beyaza boyalı oda...
Biri kapıyı tıklıyor.''Herkes hazır, hadi'' diyor bana.Kim olduğunu anımsamıyorum.Belki annem. Belki de orada bulunan bir görevli.Sonra onun sesini duyuyorum.Birazdan koluna girip usul adımlarla yürüyüp,herkese gülümseyeceğim.Son kez bakıyorum karşımdaki aynaya.Üzerimde bembeyaz bir elbise.Etek uçları uzun.Başımda bir tül..
''İyi günde kötü günde ''diyor memur.Sözler tanıdık.Bilmem bu kaçıncı duyuşum.Ama ilk defa bana söylüyor.Sonra;''evet'' diyorum.Salonda bir alkış kopuyor.İçimden dua ediyorum ama kimse duymuyor.O an herkes bana yabancı.Kimseyi umursamıyorum.Sonra dua bitiyor. Yine bilindik yüzleri görüyorum.
Bakışlarımla babamı arıyorum.İşte orada. En uzakta .Ben ona baktıkça aramızdaki mesafe büyüyor.Elimi uzatsam tutamam. Sarılmak istiyorum ona. Ama olmuyor.. Gözlerim doluyor. Herkes mutluluktan ağladığımı sanıyor.
Selvihan Kadıoğlu
Benim En Büyük fakirliğim Evden Çıkarken Arkamdan Dua Eden Bir Annem'in Olmaması...! O yüzden sahip olduğunuz en büyük zenginliğin kıymetini bilin. -İlhan GİRİSEN