Ve insan denen tuhaf varlık… kendini ne kadar iyi zanneylerse eylesin, muhakkak, zalim olduğu zamanlar vardır.
Sayfa 84Kitabı okudu
Geleceğinden şüphe duymadığı şeyi bile beklerken yoruluyor insan.
Sayfa 58Kitabı okudu
Ummaktan doğan duyguyla, dünya ağrımız esenlik buluyor. Ne iyi etmişiz ‘her vaziyette umut etmeyi’ birbirimize öğreterek.
Sayfa 95Kitabı okudu
Hasbihâl edemeyen sual edebilir mi?
Aldırış etmedi. Aldırış etmeden yaşayabilmek lütuf olmalı.
Sayfa 99Kitabı okudu
Başa gelmedikçe anlaşılmayan her şey gibi özlem de çekilmedikçe ne menem bir şeydir bilinmiyordu.
Sayfa 109Kitabı okudu
Mukabele etmesem de mektubunu defaatle okudum. ‘Hasretlik var,’ yazmışsın, yüreciğime dokundu.
Sayfa 83Kitabı okudu
İyileştiremediği ağrıyla yaşamayı öğreniyor insan.
Sayfa 94Kitabı okudu
Ne aradığımı bilmediğimden ne bulduğumu da bilemedim.
Sayfa 58Kitabı okudu