“Her zamanki gibi ekmek almayı unutmuştum. Boş bir yulaf kutusuna takıldı gözlerim. Üzerinde
kahvaltıya oturmuş ve insanın midesini bulandıracak denli mutlu bir “tipik” aile resmi vardı; yanık tenli keyifli bir baba, genç kız görünümlü çekici bir anne, küçük bir oğlan ve küçük bir kız çocuğu; bir düşler ülkesi. Mecazen tükürdüm. Yine de tüm bunların ardında yatan bir gerçek olmalıydı, bu rezil herkese benzemek isteme telaşının, çamaşırların yıkanması, kopan düğmelerin dikilmesi, ihtiyaçların doyurulması, soyun devam etmesi, düzenli yemek pişmesi gibi bencil ihtiyaçların ötesinde, bir düzen ve ahenk merakı.”
Sayfa 663Kitabı okudu
şimdi buralar düşler ülkesi
Sayılara, tarihlere tutunduk
İnsan olmaya niyet edip, okumakla ak pak olmaya koyulduk
Düşe kalka yol aldık yeri geldi yolda kaldık
Ama pes etmedik, vazgeçmedik
Umutla, inatla mutluluğa ilerledik
...
Unutmayın, kişi sevdiği ile beraberdir.
Sayfa 351Kitabı okudu
Siz, siz olun hayallerinizi ertelemeyin.
Sayfa 351Kitabı okudu
Gerçek dünyanız, düşlerinizi gerçekleştirebileceğiniz tek yerdir.
Başkalarının dertleriyle dertlenirsen kendi derdini unutursun. Bu yüzden hayatın boyunca insanları ferahlatan kapıları bul, arala ve onların güvenilir kalesi ol.
Sayfa 348Kitabı okudu
