"Dişi yanıma sahip çıkıyorum. Eğer şu an hayatımda Bay Doğru yok ise, kendim için Bayan Doğru olabilirim."
Sayfa 33Kitabı okudu
"Ektiğiniz yeni tohumlar, eğer iyi sulanırsa, filizlenecek ve büyüyecektir. Hiç bir erkek, suiistimalde bulunacak birisi olarak doğmaz. Hiçbir küçük kız, kurban olarak doğmaz."
Sayfa 29Kitabı okudu
Bu gezegendeki son günüme kadar öğrenmeye devam edeceğimi biliyorum.
Sayfa 43 - KoridorKitabı okuyor
Çocukluk, kolay değildir. Yaratıcı bir ruhu bastıran ve değersiz hissedilmesine katkıda bulunan pek çok şey vardır.
Sayfa 28 - KoridorKitabı okuyor
Anne babalar, "iki yaş sendromundan" ve o dönemin ne kadar zor olduğundan bahseder. Çoğu insanın farkına varamadığı şey, anne ve babanın baskı altında tuttuğu duyguları çocuğun kelimelerle ifade etmeye başladığı zamandır. Küçük bir çocuğun davranışı her zaman çevresindeki insanların duygu ve heyecanlarını yansıtır. Bu durum onlu yaşlarında ki gençler ve onların isyankarlıkları için de geçerlidir. Anne ve babanın bastırılmış duyguları çocuk için bir yük olmaya başlar ve çocuk isyan ederek duyguları dışa vurur. Anne baba, kendi işlerine bakar.
Sayfa 24 - KoridorKitabı okuyor
Geçmişte yaşanan üzüntüleri devam ettirdiğimizde, bunlardan acı çekecek olan yine bizleriz. Geçmişte karşılaştığımız durumlara ve insanlara bizi olumsuz etkileyecek gücü bağışlarız; o aynı durumlar ve insanlar ise, bizi zihnen köleleri kılar. "Affetmeme" duygusunu terk etmediğimizde bizi kontrol etmeye devam ederler. İşte bu nedenle, affetme eylemi çok önemlidir. Affetme - bizi inciten şeylerden uzaklaşmak - bize acı veren kimliğimizden kurtulmaktır. Bu, bizi kendi acımız içinde tutsak kılan yersiz acı, öfke ve şikayet çevriminden kurtulmamıza olanak sağlayacaktır. Affettiğimiz şey eylem değil, o eylemi yapanlardır - o insanların acılarını, karışıklıklarını, yeteneksizliklerini, umutsuzluklarını ve insanlıklarını affediyoruz. Bu duygulardan arındıkça ve kurtuldukça değişimi gerçekleştirebiliriz.
Sayfa 12 - KoridorKitabı okuyor
Çok basit anlamda ne verirsek onu aldığımıza inanıyorum. Hepimiz, hayatımızda gerçekleşen olaylara katkıda bulunuyoruz ve onlardan sorumluyuz - hem iyi hem de sözde kötü şeyler için. Deneyimlerimizi, söylediğimiz sözler ve aklımazdan geçen düşüncelere dayanarak yaratıyoruz. Zihnimizde barışı ve huzuru yarattığımızda ve olumlu şeyler düşündüğümüzde, kendimize olumlu deneyimleri ve bizimle aynı düşüncede insanları çekeriz. Tersine hata bulmaya, suçlamaya, kurban anlayışına "saplandığımızda", hayatımız hayal kırıklıkları ve başarısızlıklarla dolu olur ve bizimle aynı düşüncede insanları çekeriz. Esas olarak söylediğim şey, kendimize ve hayatımıza ilişkin inandığımız şeyin bizim için gerçek olmasıdır.
Sayfa 10 - KoridorKitabı okuyor
Düşünceleriniz bahçenize ektiğiniz tohumlar gibidir. İnançlarınız, bu tohumları ektiğiniz toprak gibidir. Zengin ve verimli toprak, güçlü ve sağlıklı bitkiler yetiştirir. İyi tohumlar bile, yabani otlar ve taşlarla dolu verimsiz bir toprakta büyümek için mücadele etmek zorundadır.
Sayfa 15Kitabı okudu
Olumlu düşünceleri tutarlı bir biçimde seçmeyi öğrendikçe, eski ve olumsuz düşünceler kaybolacaktır.
Pek çoğumuz, eski ve olumsuz bir düşünme alışkanlığı içindeyiz ve kendimize verdiğimiz zararın farkında değiliz.
Dünya, onu dinlemek üzere gerekli zamanı ayıranlar için büyük bir öğretmendir.
Başkalarını eleştirmeyin; çünkü diğer insanlarda bulduğumuz hatalar genellikle kendimizde hoşlanmadığımız şeylerin izdüşümleridir.
Yaşadığımız en acı dolu ve kişiliğimizi geren anlar, çoğunlukla, bize gelişim için en büyük fırsatları sunan anlardır.
İçinizdeki sesi dinlemeyi öğreniniz. Tam olarak ne yapmanız gerektiğini biliyorsunuz.