Affetme bizi inciten şeylerden uzaklaşmak bize acı veren kimliğimizden kurtulmaktır.
Affettiğimiz şey eylem değil, o eylemi yapanlardır.
O insanların acılarını, karışıklıklarını, yetersizliklerini, umutsuzluklarını ve insanlıklarını affediyoruz.
Yaratmış olduğumuz gençliğe tapma kültü, vücutlarımız ile ilgili duyduğumuz huzursuzluğu artırdı, kırışıklıklarla ilgili korkumuzdan bahsetmiyorum bile. Yüzümüzdeki ve vücudumuzdaki her değişikliği kusurlu bir şey olarak görüyoruz.