Birîneke kevnar e Şirnex; xwîn jê diçe,
Gul vedike tam li nîveka vê çîroka nûjen,
Rûdinişt li hewşê, li hember Cudî
Kilam digot û birînên xwe dikewand
Diya min, bavê min,
Stêrka qurix bû li lûtkeyên mêrxasiyê
Hêrsa xwe li titûne werdikir
Kovaniya xwe dişûşt li ser kilamê min
Li vî bajarê bextreş û bejnçiya
Destê xwe dirêjî kaniyên heyatê