Ebrar Köseoğlu
@ebrarkoseoglu
Lisans
19 okur puanı
Ekim 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Has Dairene Herkesi Almamalısın
Âciz olduğumuz gerçeği insan doğamızda barışmamız gereken bir tarafımız sadece. İnsan temelde âciz olduğunu anladığı zaman bazı şeyleri çok daha kolay kabullenebiliyor.
Sayfa 75Kitabı okuyor
Drama Mıknatısı
Bir süre sonra sen karşı tarafın amacının dertlerini çözmek olmadığını anlarsın. Amaç sadece anlatmak ve o anlık boşalım yapmaktır. Anlatan şahıs kısmi bir rahatlama elde eder ve sonra yine aynı hayatı sürdürür.
Sayfa 85Kitabı okuyor
Eğer başına gelen olumsuz olayları sadece, ben ne bahtsız bir insanım şeklinde yorumlarsan, yüz yıl bile geçse varabileceğin en uç nokta, ben neler çektim olacaktır ve dilinden şikâyet düşmeyecektir. Şikâyet içinde hissettiğinin yansımasıdır ama dilinden çıkan tekrar kucağına döner ve düşündüğün şeyi duymaya başlarsın ve bu bir döngüye dönüşür. Yıllar boyu şikâyet eden insanlar kendilerine ne kadar zarar verdiklerini fark etmezler.
Sayfa 62Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Şu anda okuyor
%48 (104/216)
·
Beğendi
Newton buluşlarını açıklamamaya çok dikkat eder, bilim alanındaki rakipleriyle de kıyasıya mücadeleye girişirdi. Çekim gücünün mesafeyle ters orantılı oluşuna ilişkin yasayı bulduktan on ya da yirmi yıl sonra bile yayımlamak için bir girişimde bulunmadı. Ne var ki Batlamyus ve Kepler gibi, doğanın görkemi ve gizleri karşısında coşku duyar ve süngüsü düşen gururunun yerini alçakgönüllülük alırdı: " Beni dünya nasıl görecek, bunu bilemem... Fakat ben kendimi kocaman bir gerçekler okyanusu önünde keşfedilmemiş dururken kıyıda kendimi oyalayan ve kâh daha yumuşak bir taş kâh daha güzel bir deniz kabuğu bulan bir çocuk gibi görüyorum."
Şu an ben ne mutluyum ne de mutsuz.
Sadece her şey geçip gidiyor.
Benim şimdiye kadar pandomim sayesinde yaşamayı sürdürdüğüm bu 'İnsan' dünyasında, gerçek olduğunu düşündüğüm tek şey bu.
Sadece her şey geçip gidiyor.
Bu sene otuz yedi yaşında olacağım. Saçlarımdaki aklar iyice çoğaldı diye insanlar beni kırkımı geçtim sanıyor.
Sayfa 116Kitabı okudu
Babamın öldüğünü öğrendikten sonra, iyice kendimi salıvermiş gibi olmuştum. Babam artık yok, yüreğimden bir an bile silinmeyen o korkutucu varlık artık yok. Dert küpüm boşalmıştı sanki. Belki de dert küpümün o kadar ağır olması, o babamın sorumluluğuydu. Sanki direncim kaybolmuştu. Acı çekme yeteneğimi bile yitirmiştim.
Sayfa 115Kitabı okudu
Bir kitap okudu
120 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
·
45 günde okudu
Off, Tanrım bana güç ver! `İnsan`ların özünü anlamama yardım et. İnsanlar, insanların üzerine bassalar da cezası yok. Bana bir öfke maskesi ver!
Sayfa 77Kitabı okudu
" Yalnızca bir günlük bir yaşam için dünyaya geldiğimi biliyorum. Öleceğimi de biliyorum. Fakat yıldız kümelerinin sık sıralar halinde dairesel devinimlerini gönlümce izlediğim zamanlar, ayaklarımın artık yeryüzüne değmediğini hissediyorum..."
Sayfa 68Kitabı okuyor
Şu anda okuyor
%31 (116/368)
Dil balığının konuşma șeklinde, hayır, bu dünyadaki herkesin konuşma şeklinde, böyle can sıkıcı, bir yerleri bulanık, sorumsuzca da diyebileceğim bir karmaşıklık vardı ve tamamının gereksiz olduğunu düşündüğüm sağlam bir ihtiyat, sayısız diyebileceğim çekinceler karşısında her zaman bocalar, boșvermişliğe kapılır, şaklabanlığa kaçar ya da her şeyi sessizce başımı sallayarak geçiștirme yoluna gider, yenilmiş bir tavır alırdım.
Sayfa 66Kitabı okudu
Bir kitap okudu
416 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
86 günde okudu
Sanki on belayı sırtımda taşıyordum da, bunlardan birini bile yanımdaki insan üstlenecek olsa, o tek bir bela
bile onun canına mal olacakmış gibi gelirdi.
Sayfa 12Kitabı okudu
Bu, benim insanlarda son sevgi arayışımdı. Bir yandan insanlardan son derece korkarken, bir yandan da
insanları bir türlü aklımdan çıkaramadım. Öylece, şaklabanlık sayesinde ince bir çizgiyle insanlarla olan bağımı koruyabildim. Dışarıya karşı, durmaksızın gülümseyen yüzümü gösterirken, iç dünyam ölüydü. İște bu, bin derdi tek bir saç teliyle taşımak gibi, yağa ter karıştırmak gibi bir çabaydı.
Sayfa 13Kitabı okudu