Ve artık bu yaşama hala değer verdiğimin farkındaydım;karnında taşıdığı çocuğun kıpırdayışını ilk kez hisseden annenin sevinci gibi ben de bunu anlıyordum.Yaşamın içimde doğru gerçek bir şekilde filizlendiğini hissediyordum,kendimi kurumuş bir çiçekken birden bire yeniden açıyormuş gibi hissediyordum,duygularım bu sıcaklıkla usul usul ortaya çıkıyordu ve ben tatlı yada acı olduğu bilinmeyen bir meyve gibi olgunlaşıyordum.