Ya'la b. Velid (rah) anlatıyor : "Ebü-d Derda(r.a) ile beraber yürüyorduk. Ona :
- Sevdiğin biri için ne istersin? diye sordum.
-Ölümü. Dedi
-Ya ölmezse dedim
-O zaman çoluk çocuğunun ve malının az olmasını dedi.
Ebü-d Derda ölümü tercih etti, çünkü ölümü yalnız müminler sever. Ölüm müminin bu dünya zindanından kurtuluşudur. Malın ve çoluk çocuğunun azlığını tercih etmesinin nedeni ise onların birer imtihan ve dünyaya muhabbet sebebi olmasındandır.
Ölüm ve Sonrası 
İmam Gazali
Ebu'd-Derdâ (r.a) ekseriya mezarlıkta otururdu. Sebebini sorduklarında şöyle derdi: "Öyle kimselerle oturuyorum ki,
onlar bana hem ahiretimi hatırlatıyorlar hem de yanlarından ayrıldığım zaman aleyhimde konuşmuyorlar.
Ebu'd-Derdâ r.a şöyle buyurdu:
"Ey Şam halkı! Utanmıyor musunuz? Yiyemeyeceğiniz kadar mal topluyorsunuz. Oturmayacağınız binalar inşa ediyorsunuz. Kavuşamayacağınız hayaller kuruyorsunuz. Sizden önce kavimler vardı; topluyor ve ne yaptıklarını biliyorlardı, hayal kurup uzun yaşıyorlardı, ev yapıp sağlamlaştırıyorlardı.
Topladıkları işe yaramadı, hayalleri onları kandırdı, evleri de mezar oldu. İşte Âd; Aden ile Ammân arasını servet ve evlatla doldurmuştu. Şimdi Âd'ın mirasını kim benden iki dirheme satın alır?”
(Hilyetü'l-Evliya, c. 1, 224)
Cumanızın hayırla geçmesi duasıyla.
Ebu'd-Derda (r.a.) anlatıyor: "Resûlullah ﷺ buyurdular ki: "Hz. Davud (aleyhisselam)'un duaları arasında şu da vardır: "Allah'ım! Senden sevgini ve seni sevenlerin sevgisini ve senin sevgine beni ulaştıracak ameli taleb ediyorum. Allah'ım! Senin sevgini nefsimden, ailemden, malımdan, soğuk sudan daha sevgili kıl."
Ebu'd-Derda der ki: "Resulullah ﷺ Hz. Davud'u zikredince, onu "insanların en abidi (yani çok ve en ihlasli ibadet yapanı)" olarak tavsif ederdi."
Tirmizi, Da'avat 74, (3485).
Ölüleri andığında kendini de onlardan biri olarak say. / Ebü'd-Derdâ (r.a.)