Köyde, herkes kadar bir yoklar sürüsü vardı.Evlere girip çıkıyorlardı insanlar gibi, kahvede oturup çay içiyor, tarlada çalışıyor, çınarın gölgesinde toplanıyor ve ölümlerde ağlayıp düğünlerde gülüyorlardı...Herkes kendi yokunu sessizce besliyordu...