вüşяα
@edebiyatccii
Dünyadan bezginliğim dünyalar kadar eski.
Öğretmen
İzmir
644 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Bir yerden bir yere uçuyorsa kuşlar;
mevsimler değişmiştir,
insanlar da…
Cahit Zarifoğlu
Bir kez olsun, 'işte bu açık' diyebilsek, her şey kurtulmuş olur. Ama bu insanlar birbirleriyle yarışırcasına hiçbir şeyin açık olmadığını, her şeyin kaos olduğunu, insanın ancak kendisini çevreleyen duvarlar konusunda açık görüşlülüğü ve kesin bilgisi bulunduğunu söylüyorlar.
Sayfa 37Kitabı okuyor
Anlamını kavrayamadığım bu dünya, gerçekte uçsuz bucaksız bir usa-aykırılıktan başka bir şey değil.
Okur Takip Önerileri
Sessizliklerin en kesini susmak değil, konuşmaktır.
Sayfa 35 - KierkegaardKitabı okuyor
вüşяα tekrar paylaştı.
Kendi kendime de dünyaya da yabancıyım, yardım umabileceğim tek şey de bir şeyi kesinlemeye yeltenir yeltenmez kendi kendini yadsıyan bir düşünce.
Sayfa 31Kitabı okuyor
вüşяα tekrar paylaştı.
Ama yüzlerin toplamı yapılmaz. Benim olan bu yürek bile hep tanımlanmaz kalacak benim için. Varoluşum konusunda vardığım bu kesinlikle, bu güvene vermeye çalıştığım öz arasındaki çukur hiçbir zaman dolmayacak. Kendi kendime yabancı kalacağım hep.
Bunca çabaya ne gerek vardı? Bu tepelerin tath çizgileri, bu çarpıntı yürek üzerinde akşamın eli çok daha fazlasını öğretiyor bana. Başladığım noktaya geldim. Anlıyorum, bilim yoluyla olguları kavrayıp sayabilirsem de dünyayı kavrayamam.
Sayfa 30Kitabı okuyor
Gerçekten de kim hakkında, ne hakkında, 'Bunu biliyorum!' diyebilirim? İçimdeki bu yüreği duyabiliyorum, var olduğu yargısına varıyorum. Bu dünyaya dokunabiliyorum, onun da var olduğu yargısına varıyorum. Tüm bilgim burada duruyor, gerisi kurmaca.
İnsan, evrenin de sevip acı çekebileceğini benimseseydi, uzlaşmış olurdu.
Ne kadar söz oyunu, ne kadar mantık cambazlığı yaparsak yapalım, anlamak birleştirmektir.
Bir insan için dünyayı anlamak, onu insanlara indirgemek, ona damgasını basmaktır. Kedinin evreni, karıncaların evreni değildir. 'Her düşünce insanbiçimseldir' gerçeğinin başka anlamı yok.
Usun ilk işi doğruyu yanlıştan ayırmaktır. Gene de düşünce kendi kendisine yönelince, ilk bulduğu şey bir çelişkidir.
İnsanlar da insandışı bir şeyler salgılar.
Aynı biçimde ve donuk bir yaşamın bütün günlerinde, zaman alıp götürür bizi. Ama ister istemez, bir gün gelir bu kez de bizim zamanı taşımamız gerekir.