Sanki bu durum bir çözülme ve kabul etmedir. Acaba bu yüzden mi saygın bir eylem oluyor bu durum? Ben böyle yorumladım.Bu açıdan bakıldığında hoşuma gitti şöyle ki : Zihinsel esnekliğe sahip olan kişi gerçeği kabullenir. İnkar etmez, bu canını yaksa da. “Tanıdığın bir omuzda ağlamak “ daha zordur bence. Bir üst basamaktır. “Yabancı bir omuzda ağlamak” gerçeği kabullenme yolculuğuna cesaret edildiği için saygın oluyor. Çünkü başlanmış iş bitmiştir. Bu adımı atan yakınlarına da bu kabullenişi ilan etmekten kaçınmayacak ve mücadele edecektir. Psikolojik dayanıklılıklığa sahip olduğunu gösterecektir. Hocam böyle yorumlamak istedim 😊😉
İlginç ve güzel bir bakış açısıyla bakmışsın hocam. Haksız sayılmazsın. İşin güzel tarafı da bu ya.
Aynı cümleden herkes farklı anlamlar çıkabiliyor.
Şiir yazanın değil, ihtiyacı olanındır diyor ya Postacı...
Söz de ağızdan çıkan değil, kulağın algıladığıdır.
Ben de bu cümleyi okurken Tolstoy'un "Acı duyabiliyorsan canlısın, başkasının acısını duyabiliyorsan insansın." sözünü anımsamıştım...