benim gibi birkaç kişi daha var ki ilgilendikleri alana dair üretimlerini yayma kaygısı gütmeden yıllar geçirdiler. iyi ürünlerini alıcısına ulaştıramadılar. idealist tavırların kurbanı oldular. efendim, dediler ki, söyleyecek şarkısı olanlar dinleyici aramazmış. bunu diyenler bağlantılarını vakitlice halletmişlerdi. biz de 2024 senesinde daha twitter kullanmayı bile beceremeyen, gergin, asabi, mızmız tipler olduk. haddini bilmenin sınırlarını fazlasıyla aştık ve hadsizliğe dönüştürdük. sanal özgüvensizliğimizi, asalet, vakar gibi zorlama kabullerle çarpıttık. bütün bu akış, marx'ın buyurduğu üzere şekilleniyormuş fark eden yokmuş.