Hastalık gibidir sanatla uğraşmak, insanı insanların içinde yalnız bırakır; demişti Ateş belki de Ateş’i yazan ben... Şu an bunun bir önemi yok çünkü konumuz -hastalık ve sanat-
Mutluluk, acı çekmediğin anlardan ibarettir. Onu da yaşadım ilk defasında, belki ikincisinde de kısa kısa, ama üçüncüde asla. Çünkü ilk iki, üçle birleştiğinde ıstırabın ne olduğunu öğrendim.