Sorumluluklarından kaçan herkes, mutlaka bir başkasına atar bu sorumluluğu. En çok Tanrı’ya. Herkes yapar bunu, inansın ya da inanmasın herkes. İnananlar bunun adını değiştirir yalnızca. Kendi sorumsuzluğunun, kötülüğünün adına “şeytan” der örneğin.
Ben de öyle yapabilirdim. Dilediğimde şeytan, dilediğimde Tanrı yaratırdım örneğin.