Hastalık gibidir sanatla uğraşmak, insanı insanların içinde yalnız bırakır; demişti Ateş belki de Ateş’i yazan ben... Şu an bunun bir önemi yok çünkü konumuz -hastalık ve sanat-
Gömüldü hüznü kederinden büyük hayalleri olan bir sevgili, toprak altına girmesine tahammül edemeyen kurumuş gözler, reddetti görmeyi, toprağın sevgiliyi örtmesini.