estelle
@elfestelle
“öyle ya, insan nereye gittiğini, nereden geldiğini bilmeli.”
4 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
184 syf.
·
Puan vermedi
·
46 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Ona gör ben hâlâ, ölmeyi bile becerememiş utanmaz, aptal bir hayaletten "yaşayan bir cesetten" başka bir şey değildim.
Sayfa 94Kitabı okudu
"Ah, o da perişan. Bundan eminim. Acı çekenler başkalarının acı çektiğini hissederler."
Sayfa 104Kitabı okudu
"Peki dünyanın en büyük yalanı ne?" diye sordu delikanlı, şaşkınlık içinde.
"Ne mi? Hayatımızın belli bir ânında, yaşamımızın denetimini elimizden kaçırırız ve bunun sonucu olarak hayatımızın denetimi yazgının eline geçer. Dünyanın en büyük yalanı budur."
Sayfa 35Kitabı okudu
"Ben gidiyorum," dedi. "Ve geri geleceğimi bilmeni istiyorum. Seni seviyorum, çünkü..."
"Hiçbir şey söyleme," diyerek sözünü kesti Fatima. "İnsan sevdiği için sever. Aşk'ın hiçbir gerekçesi yoktur."
Ama gene de yanıtladı delikanlı:
"Seni seviyorum, çünkü bir düş gördüm, sonra bir krala rastladım, billuriye sattım, çölü geçtim, kabileler savaşa tutuştular ve bir simyacının oturduğu yeri öğrenmek için bir kuyunun yanına geldim. Seni seviyorum, çünkü bütün Evren sana ulaşmam için işbirliği yaptı."
Sayfa 144Kitabı okudu
"Ben böyle olsun istememiştim
Ya sana çok yakın
Ya senden çok uzak olmalıydım
Aramızda aşılmaz engeller olsun istiyordum
Sana gelmeye gücüm yetmemeliydi
Çaresizliğimin bütün hıncını mesafelere yüklemeliydim
Dağda yanan bir çoban ateşi gibi
Gökte bir yıldız gibi
Seni görmeli
Seni yaşamalı
Ve senden çok uzaklarda olmalıydım"
Sayfa 79Kitabı okudu
"Seni bensizliğe ve kendimi sana mahkûm ediyorum."
Sayfa 167Kitabı okudu
"Bugün bendeki resimlerini ve mektuplarını yakıyorum. Küllerini sana göndereceğim."
Sayfa 165Kitabı okudu
Yine bir akşam, pilavı tahta kaba koyarken ilham desem biraz abartılı olur ama içimden bir şeylerin kayıp gittiğini hissettim, bu şeye felsefi bir belirti diyesim geldi ve nihayet buna teslim olarak başım, göğüsüm, her bir noktam şeffaflaştı. Nasıl tarif etsem, yaşam sakinleşmiş gibi, sessizce, hiç ses çıkarmadan, erişte şekli verilen tokorotenin esnekliğine sahipmişim gibi yaşamın akışına kapılarak güzel ve hafif bir hayat yaşayabileceğimi hissettim ve bu felsefi bir heyecan değildi.
Sayfa 13Kitabı okudu
