bişeyler.
Kıymetli arkadaşlar (iletilerim genellikle küçücük bir kitleye ulaşsa da herkesi kapsayan bir giriş yapmayı tercih ettim) sizlere kendi deneyimlerime dayanan ufak bir bilgiyi aktaracağım:
bir şeyi ne kadar çok isterseniz isteyin, o şeyi ne kadar çok istediğinize inanırsanız inanın gerrrçekten istemediğinizde o şey size genellikle gelmiyor.
Kişisel zafer yolunda kendinden emin adımlar atan ve inancın gücüyle yürüyerek kendinden feragat eden kişi, elbette en yüksek başarıya ulaşacak ve feda ettiğinden daha fazlasını alacak sonsuz neşe ve mutlu edecektir...
Bocalıyorum bazen yaptığım her işin sonrasında biraz da gülüyorum.
Ve emin adımlar ile ilerliyorum .
Hayat bir şekilde her şeye alıştırıyordu bizleri... Neyi asla yapmam desek sıralanıveriyordu imtihân olarak karşımıza. Gidenler, kalanlar, bir daha hiç gitmeyeceğini söyleyenler ve bir daha hiç gelmeyecek olanlar... Gerçekten de her şeye bir şekilde alışıyordu insan... Alışıyorduk çünkü geçip giden zaman değildi geçip ve gidecek olan bizlerdik. Bu yüzden ardımıza bakmamak için hep daha ilerisine hazırlıyoruz adımlarımızı. Hâlbuki atmaya o çok korktuğumuz adımların sağlam bir yere bastığından dahi emin olamadan... Emin adımlar atmak için insanın kendinden, yolundan, gayesinden, inancından ve hayattaki davasından haberdar olması gerekiyordu anladım. Yürüdüğümüz yol çiçekli bahçelerden geçmeyecekti, dünya zor... Dünya kocaman bir imtihân ! Yürüdüğümüz o meşakkatli yollar arasında bir boynu bükük çiçek misalince biz yetişecektik. O yol bizler ile güzelleşecekti belki de kim bilir ? Kim bilir Rabbimiz bilir... O ki her şeyin en hayırlısını bilen ve isteyene verebilendir. Dünya dönmekten, güneş her sabah doğmaktan, ay geceleri sen bazen göremesen dahi göğe yükselmekten, çiçekler bu zorlu hava şartlarına rağmen açmaktan, imtihânlar seni en güzele ulaştırmak için sıralanmaktan vazgeçmeyecek. Sen de vazgeçme yolundan olur mu ? O yolu güzelleştirebilmek için varız onca zorluğa, binbir çeşit kötülüğe rağmen. Vazgeçmeyesin, vazgeçmeyelim inşallah...🌾
Heybeliyâr 🌙
Aklıma ne koyuyorsam başarıyor ve emin adımlar ile ilerliyorum .
Bu da kendimi daha çok sevmeme sebep oluyor .
8 Mart Dünya kadınlar günü kutlu olsun
Faruk Yılmaz on iki yıldır İstanbul’daki bir teknoloji şirketinde yönetici konumunda çalışıyordu. Sıradan bir salı akşamı bilgisayar ekranındaki saate baktığında mesainin çoktan bitmiş olduğunu fark etti. Yorucu bir gün olduğu için buna sevinmişti. Ayağa kalkıp hazırlanmaya başladığı sırada odasının geniş camından tenhalaşan ofise son bir kez göz
Bende Adana'da olan bir depremzedeyim.Hayatımda ilk defa böylesine bir depremin içinde bulunduğum için o kadar büyük farkındalıklar kazandım ki.Hayatımız incecik bir ipin üzerinde sallanıyor.Lütfen her zerresini iyi değerlendirin.!Hayatımda yaptığım her şey de,belki yarın yapamayacak hâle gelirim diye adımlar atmaya çalışmıştım.Her hastalıkla karşılaştığım da, belki bir gün bugün elimde olanları kaybederim korkusuyla, yapabildiğim ne varsa yapmıştım.Fakat ölüm de olsa,bazı haklar helal edilmez.! Bu dönemde arkanızda olmayan, arayıp sormayan, kim varsa bırakın olmasınlar.! Sıcacık yatağında yatarken,sizi düşünmeyen kim varsa gitsin hayatınızdan.Sizin uğrunuza savasmayan kim varsa, silin o insanları yaşamınızdan.Adana'daki depremde ilk yıkılan evler maalesef bizim mahallemizdeydi,işin ciddiyetini anlayamadan enkazlar içinde bulduk kendimizi.iki büyük depremde de evdeydik,bir an olsun gerçekten düştüğümüzü hissedip;"biz gerçekten gidiyoruz dedim." İnsanların çığlıkları ve içeride açık olan canlı yayında,bizim mahallemizin deprem hâli...Korkunç bir anın içinde yuvarlanıyorduk.Hayatınızın ölüm ile olan o yüzleşme kısmına geldiğinizde, hiçbir şey düşünecek haliniz kalmıyor.Evin içindeyken tek emin olduğum,binanın yere yaklaşmış olduğu ve buradan sağ kurtulamayacağımıza emin olmamdı.Evden nasıl kaçtığımızı bilr hatırlamıyorum.Çadırda kalıyoruz ve size tek diyebileceğim, nolur bugünleri unutmayın.! Yardım edeni etmeyeni, unutmayın.! Yanınızda olanları unutmayın.! Nolur direnin, bu düzeni değiştirin.!
Deprem, kader değil.. Önce kendinize dürüst olun.!
Japonların 9 şiddetindeki bir depremde niçin burnu bile kanamıyor.?
*
''..doktorasını Japonya’da Tokyo bölgesinde Tsukuba Üniversitesinin Uluslararası Bütünleşik Uyku Tıbbı Enstitüsün’de (WPI-IIIS) tamamlayan ve doktora sonrası çalışmalarını Amerika Birleşik Devletlerinde Harvard Tıp Okulu’nda sürdüren Mustafa Kokutata’nın bilim.org’daki
Evet kendimden eminim.
Çünkü emin adımlar atarak zirveye ulaştım.
Zenğinliğe doğru büyük adımlar. Okumaya değer.
Tamam o zaman, zengin olmaya gerçekten kendinizi adamış iseniz ve spesifik, elle tutulur bir hedef belirlediğinizi varsayalım. Başka nelere ihtiyacımız var? Diğer herhangi bir hedef gibi üzerinde durmamız gereken başka noktalar da mevcut. Eğer bu noktaların üzerinde durup, bu tutumunuzda kararlı olur, her gün bu noktalara yönelik eylemler
Sürekli değişen ve gelişen çemberine girmekte şaşırıp tökezlediğimiz bizi içinde öğüten hamlığımızı alan korkularımızı perçinleyip adım atmaya ürküten arafında kaldığımız dünyaya...
Attığımız adımlar bizi ürkütmesin , emin ve kararla güzel yarınları selamlamak ümidiyle...
youtu.be/rdce2Jtraj8