Kaçarken asla arkaya bakmamak gerektiğini biliyordum, dümdüz ileri bakmak gerekiyordu, çünkü o zaman sizi görenler biri tarafından kovalandığınızı değil, birini kovaladığınızı düşünürlerdi. İşgüzar insanlarla doluydu dünya, kaçtığınızı düşünürlerse mutlaka önünüzü kesen birileri bulunurdu.
"Uyumak istemiyorum," dedi. "Neden?" dedim.
"En kötü düşünceler yatarken aklıma geliyor."
Üzülme baba," dedim, "alt tarafı bir ev, alt tarafı beton parçası ya. Çalışır ederiz, yine alırız. Ben de çalışırım bundan sonra, söz, alırız bir ev daha." "Ona üzülmüyorum ki ben," dedi babam. "Her ay evin taksitini ödedik de ne oldu. Bak, uçup gitti elimizden balon gibi. Keşke seni ağlatmasaydık çocukken. Keşke sana o akülü arabayı alsaydık.
Babam hüngür hüngür ağlamaya başlayınca da önce bisikletli bir çocuk durdu babamın önünde, sonra mahallenin diğer çocukları geldi. Babanızı çoluğun çocuğun önünde ağlarken görmek çok kötü bir şey.
Bazı anlar vardır, geçen zamanın bir daha geri gelmeyeceğini kuvvetle hissettirir insana. Ben de işte ta o zaman, akülü arabayı isterken geçen zamanın bir daha asla geri gelmeyeceğini kuvvetle hissediyordum. İleride anlamı olmayacağını biliyordum çünkü o akülü arabanın. Bir hayal, gerçekleşmesi gereken zamanda gerçekleşmelidir, işte tam o günlerde alınmalıydı bana akülü araba, artık çok geç, her şey için çok geç, uçup gitti elimizden o balon.
Satılmış orospu çocukları.
Sayfa 90Kitabı okudu
Anlaşılmayan, inceliklerim yüzünden kabalaşmaya mecbur kalmaktan nefret etmişimdir.
Sayfa 28Kitabı okudu
Olmayan bir filmi kafanda çekmeye çalışıyorsun, hiçbir şey görmediğin halde her şeyi gördüğünü zannediyorsun.
Sayfa 49Kitabı okudu
O gidince tamamen yalnız kaldım.
Sayfa 49Kitabı okudu
"Göz yaşartıcı gaz sıkmanıza gerek yok," dedim. "Arkadaşlar zaten yeterince duygusal insanlar."
Sayfa 100Kitabı okudu