Üzüntü acıdan farklıdır, ona düşünce baskınken, acıda duyumların ölümcül özdekselliği ağır basar. (...) Üzüntüyle acı bize varoluşu gösterir, çünkü onların içinde dünyadan ne denli koptuğumuzun bilincine varırız; içimizde uyandırdıkları tasaya trajik varoluş duygusu kök salar.