Ben Sefaköy Küçükçekmece'de otururken ucuzluğuyla meşhur bir çarşı var. Bu çarşının enterasan bir sihri var Allah ülkenin belasını verse orası gırtlağına kadar dolu oluyor. Çarşıda bir kuyumcu vardı. Adam yıllarca orada ve insanlara güven vermiş. İnsanlar komşusuna emanet eder gibi bütün takısını onlara emanet ederdi. Bir gün kuyumcu tüm takıyı aldı kaçtı diye haber yayıldı. Şimdi televizyonda haberleri duyarken aklıma geldi
Dün buradan Adem isminde bir kardeş profilimdeki numaradan bana ulaşmış kendisi 27 yaşında. "Abi beni niye engelledin senin şiirlerine bakıyordum" dedi. Bende "bir şeye saçma yorum yapmışsan engellemişimdir" dedim biraz gülüştük sonra "sosyal medya burası fazla kafaya takma ağız burun girişmedim ya" yazdım. Enterasan bir kullanıcı adı var engeli kaldırmaktan vazgeçiriyor 😊
Millette enterasan bir şey var. Doğup büyüdüğü yerin Allah belasını vermiş olsa gurur duyacaklar. Mesela çok duyuyorum "Ben Fatih Karagümrük'te doğup büyüdüm. Oralar böyledir şöyledir. Kimse bana bir şey yapamaz. Benim abilerim var orada" tarzı muhabbet çok duydum. Bende Fatih Çapa Tıp Fakültesinde doğdum. Fatih'in hangi mahallesine bağlı bilmem ama o zaman amaç mevki, makamsa hâşâ bana secde etmen lazım. Çünkü tıp fakültesinde doğmuşum. Böbreğini satsan gidemezsin. Benim de çocukluğum Sefaköy Fevzi Çakmak mahallesinde geçti. Hem Balkan ve Kafkasya göçmenlerinin içinde büyüdüm. Onların edebiyle ahlakıyla büyüdüm. Gurur duyacaksan böyle gurur duyacaksın. Adama derler "senin baban gavat mı her yerde evin var?"...
Bu son birkaç gündür gece nöbetine gittiğimde nasıl bir şey anlamadım sanki cehenneme gidecek benim enterasan bir olgunluk geldi üzerime. Sakarya'da amcaların bana yaşattığı hissiyat yüzünden İstanbul'da ödüm ağzıma geliyor günah işleyeceğim diye. Sanki daha önceden peygamber evladıydım. Zaten sabırlı insanım bunun üzerine biraz daha sabır eklendi ve tabiri caizse ultimate sabırlı oldum. Sabretmeye güncelleme geldi. Çalıştığım yerde verilen yemek israf olmasın diye bin dereden su getiriyorum. Çay bile demlerken arta kalan çayı çöpe dökerken yüreğim ağzıma geliyor. Ne yapayım bayat çayı kurutup bir daha mı demleyeyim? Enteresan bir şey etti beni Sakarya. Kadınlara yanaşamazdım bu sefer hiç yanaşamıyorum sanki sapıkmışım gibi. İstanbul ve Sakarya fabrika ayarlarımı bozdu.
NEFİS TESKİYESİ - 2
Bundan sonra kimle ne yaşasam isim vermeden paylaşacağım. İyiden iyiye kafam rahalıyor. İkinci yazımda yine isim vermeden beş bayandan bahsedeceğim. Dördü aynı yerden biri başka bir yerden tanıdık. Bu anlatacağım bayanlardan ilk ikisinin gerçekten iyi insan olduğundan eminim diğerleri de yüzeysel iyi olabilir düşüncesindeyim. Çünkü ilk ikisi
Hayatımdan memnunum ulan Twitter'da özlü sözler görünce bunalıma giriyorum. Hâlimden memnunum ben niye durduk yere o enterasan atmosfere sokuyorsunuz beni...