taşlara vuran acı hatice, dedim. ben leyla'yım, dedi.
ürperdim. yol kayboldu. ay sustu.
rüzgar bütün yapraklardan çekildi.
yalnızlık işte, dedim.
yok, dedi, sevmek arzusu.
bir tek ölüler yalnızdır.
bir daha ürperdim. gülümsedi.
su gülümsedi. kedi kalbime yürüdü.
insanlar, dedim, konuşmuyor, dinlemiyor
herkes bir top pıtrak ötekinin ağzında.
korku, dedi. bilmek korkusu
anlamak korkusu. yaşamak korkusu. hatice, dedim. benim, dedi.
ürperdim. ölüm yok, dedim. yok, dedi.
yalnızlık bile yok. bir tuhaf ayrılık bu...
İnanamayanların inananlara sataşmasında muhakkak bir parça kıskançlık vardır. Keşke bütün insanlar aynı tanrıya inanabilselerdi. O zaman cennet olurdu.