İrem
@erdemirem9
Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi
Doktora
157 okur puanı
Şubat 2017 tarihinde katıldı
Kişi, hangi kapıya kulluk ettiyse mükâfâtını o kapıdan görür.
Sayfa 209
Bu göklerden kandil kandil nur iner, onların cömert ve sessiz şahâdetine.
Sayfa 116
İnsanlığın fâciası, yaşayabilmek için tabiattan uzaklaşmaya mecbur olması; fakat uzaklaşınca da hayâtiyeti kaybetmek tehlikesine düşmesidir.
Sayfa 110
Okur Takip Önerileri
İç içe kavraşan, sönmez ateşlerle tutuşan iki çift dudak her zaman aynı mîsakı mühürlemez. Bir taraf senede hayatı, dünyayı, ahireti yazıp imzâlarken diğer tarafın kâğıda hava civa çizmesi, cilvesi bol feleğin pek hoşlandığı bir oyundur.
Sevenlerin, dile gelmez çekilere karşılık biricik ve büyük kazançları budur: Kendileri yanar gider, efsâneleri ölmezliğe yükselir.
Sayfa 53
Ey sevilenler! İnsanı hasretle inleten hâtıralar bırakmayın! Sizi sevene kendinizi, böyle ilahi nurunuzu da cisme katarak, son raddeye kadar vermeyin. Yâhut verdinizse bir daha geri almayın.
Sayfa 55
Yükseklerde uçan, üst perdeden söyleşen kadınlardan hazzetmezmiş. Ya ne yapsın? diyesim geliyordu, yükseklerde uçmasın da alçaklarda mı sürünsün?
Sayfa 30
Kendimde dünyayı kırıp geçirecek bir kudret duyduğum o dakikada anladım ki dünyanın en korkak insanı seven insandır.
Sayfa 33
"Neden hep benim izzet-i nefsimi tepelemekle meşgulsün? Sana yalvarırım, beni sevgiyle onurun çifte ateşi arasında bırakma, gönlüm râzı olsa bile alçalmak elimde değil, zîra baş ucumda dedelerimin kılıcı asılı durur."
Sayfa 35
Param kısmen haysiyetsizlikle kazanıldı. Fakat bu dünya ki haysiyetin temeli nereden gelirse gelsin paradır...
Sayfa 25
Geçmişin küllerini eşeleyerek bir şifâ kıvılcımı bulamazsam öleceğim.
Sayfa 19
Bir hikaye yazsam onu mevzû seçerdim; bir efsâne donatsam, onu alır işlerdim. Zîra o, şiir de olur masal da olur, kıssa da...
Sayfa 7
Sevginin zedelendiği yerde sevgi üst geliyordu yine.
Sayfa 153
Ölümden kaçınılmazlığı kabul ederken, yok olmanın karşısında duyduğum endişe...
Sayfa 82
"Üzülme, onlar çoktan öldüler; toza toprağa dönüştüler. Ben ihtiyarlandım. Şâirin deyişiyle:
"Ben onların hepsini uğurladım çoktan,
Ağladım hepsinin ardından.
Benim ardımdan ağlayacak kim kaldı?"
Sayfa 71