Çünkü çok şeyi unuttum.
Dünyayı sahiplenen mahzen işçilerinin ıslık seslerinde
Bıraktıklarım zamanı ölçerek yaşadılar,
Linç edilerek ağız burun kavgasıyla tüketildiler.
Çoğu yolda şu an belki
Evet..!
Yolculuk var bu mümkün,
Ölen öldü,
Uğurlamadım benden olmayanları.
Kalan kaldı,
Çağırmadım senden olmayanları.
Yaşanmış şiirler ve kitaplar okumuştum.
Bir hayat kaç paranteze sığdırılabilir diye düşündüm.
Kaç dalgayla boğuşur bu illet, yutkunduğum.
Ne zaman bitecek bu denizci türküleri,
Alabora, vira bismillah...!
İşte öyle cömerttik, bir bilsen neleri tükettik
Bu içimdeki, nedir bu böyle,
Kaç ülke tükettim yetimliğimden kaçmak için.
Sığamadığım sığdıramadığım hasretler büyüttüğüm.
El bebek, gül bebek,
Servet Erdoğan