Eren Çelik
@eren_cel1k
Dokuz Eylül Üniversitesi
89 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bir 'bazen' bakarsın bir 'rağmen'le birleşir ve tarihin akışını değiştirir.
Sorun, beklenmedik bir yerde, oldum olası pek güvendiğim kalbimde...
Ve bu yorgun
Bu hüzünlü yüreği,
Benim değilmiş gibi
Hiç kimse görmeden,
Şöyle bir yol kenarına
Bıraksam…
Edip Cansever
Okur Takip Önerileri
"O, benim için güneş gibiydi. İçimi ısıtırdı, aydınlatırdı. Ama tutamadığım dokunamadığım bir yerdeydi."
"Acıların zaman içinde gitgide artması gibi, hayat da bütün olarak hep daha kötüye gidiyor."
Hayatının tek gerçeğine dönüşen, o korkunç ölüm duygusu ve o malum yalan olduğu gibi duruyordu. Günlerin, haftaların, saatlerin ne hükmü olabilirdi burada?
Yaşamın dönmemecesine geçip gittiğini bilmesine karşın yaşama duygusu içinde hep varlığını sürdürüyordu.
İvan İlyiç'i en çok yaralayan yalandı.
Yaşam ve... ölüm! İşte o kadar! Yaşıyordum... bir yaşamım vardı, ama şimdi usulca elimden kayıyor ve ben onu tutamıyorum.
Ölümün kıyısında, onu anlayacak, ona acıyacak hiç kimse olmadan böyle tek başına yaşayacaktı.
İvan İlyiç, kendi hayatını mahvettiği gibi başkalarının hayatlarını da zehirlediği düşüncesiyle yalnız kaldı. Üstelik bu zehir azalmak şöyle dursun gitgide tüm varlığını ele geçiriyordu.
Lincoln Steffans, 1918'de Rusya'ya gidip geldikten sonra, "Geleceği ziyarete gittim ve işler yolunda," demişti.
