Zygmunt Bauman'ın Yaşam Sanatı adlı kitabında söylediği gibi: Dünyanın yönetilme biçimiyle ilgili kaygının yerini, kendi kendini yönetme kaygısı aldı.Bizi üzen ve kaygılandıran şey, bütün sakinleriyle beraber dünyanın hâli değil; dünyadaki zorbalıkların, saçmalık ve adaletsizliklerin kaygılı bireyin iç huzurunu ve psikolojik dengesini bozan ruhsal sıkıntılar ve duygusal sarsılmalar şeklinde yeniden dolaşıma girmesinin ürünü olan şeylerdir.