Aşk, kış kıyamette bile kelebek olmaya heveslenecek kadar çocuk tutabilmektir kalbi...
On yedi yaşında bir şizofrenim; benim de aşk tarifim böyle. İnsanların arasında yalnız hissediyorum kendimi; kimse sincaplardan ve kelebeklerden konuşmak istemiyor.
"Ben kelebek olacağım" dedim anneme; "kelebeğin ömrü üç gündür" dedi.
Yanmış kitap kokusu
-Ben öldürmedim kızımı. İntihar etmiş kendisi sabahın seherinde. Ne duyduk, ne de gördük. Anası uyandırayım diye odasına girdiğinde asılı bulmuş öyle. Bizler fakiriz; ama hiç bir şeyini de eksik etmedim. Her gün aş pişer bu hanede. Bayramda seyranda giyim kuşam da alırdık. Okumak istedi, ona da yok demedik. İstesem, okutmazdım mesela. Hevesini
Sayfa 80 - Kerasus Kitap
-Bir Öğretmenin Son Dersi-
Çocuklarım,
Bu son dersimizde sizden öğrendiklerimi anlatmak istiyorum size. Siz de benim öğretmenim oldunuz ve sizin öğrenciniz olmak beni çok mutlu etti, çok onurlandırdı…
Beren; bana seçmek istediğin mesleği söylediğinde gözlerim dolmuştu can kızım. “Ben ağaç dikicisi olacağım” demiştin. “Belki para kazanamam, ama bir çok ağaç dikeceğim
Yeraltı Kadınları :):)
bıraktık devletleri
dinleri, bayrakları, hudutları
yeraltına indik biz kadınlar
şarap içmeye ve bölüşmeye...
kimimiz ev işçisi
kimimiz fahişe, kimimiz Frida,
yeryüzünü erkeklere bıraktık
Altını çizerek okurum bütün kitapları ve altını çizdiğim her cümle, inanıyorum ki benim kendi düşüncemdir dillendiremediğim..
Sayfa 118Kitabı okudu
Orospu Çocuğu
Herkesin bir annesi var, benimse tam on yedi. Bir genelevde yaşıyorum annelerimle. Siz onlara “orospu” diyorsunuz, bense “anne”…
Size kendimden ve annelerimden bahsetmek istiyorum. Bir orospu çocuğu konuşacak gözlerinizin içine bakarak…
Hamamböcekleriyle dolu bir oda hatırlıyorum. Beni yemeye başlamış hamamböcekleri ve ben ses etmemişim hiç.
Sayfa 54 - Kerasus Kitap
Ben güçlü olmak isterdim, çok güçlü olmak ve annelerimi üzenlere hadlerini bildirmek isterdim. Sokak kedilerine, sokak köpeklerine zalimlik yapanları Allah’a havale etmezdim; Allah’a sorardım “Böyle puştlar yaratmak için çok mu düşündün?” diye.
Sayfa 55 - Kerasus Kitap
Yetiştirme Yurdunda Büyüyen Asiye’nin Hikayesi
“Asiye suskun” diyorlar. Susmayıp da ne yapacaktım; öğretmenlerime, yetiştirme yurdundaki ranzalarda okuduğum Didem Madak şiirlerinden bahsedemeyeceğime göre…
“Asiye hırçın” diyorlar. Simsiyah sokak kedilerini benden başka besleyen, benden başka sevip okşayan kimse yok buralarda…
“Asiye yalnız” diyorlar. Canımdan öte bilip, bağrıma bastığım
Sayfa 102 - Kerasus Kitap
Bana dayatılmış bütün rolleri reddediyorum.
Sayfa 123 - Kerasus Kitap