Tapınakta günde beş defa yapılan törenler sabah başlar ve Napahu Sa Şamsi denilen Güneş'in doğuşuyla birlikte dik biti denilen "Tanrıları uyandırma” ritüeli yapılırdı. Sonra "pit babi" yani "tapınak kapısının açılışı gelirdi. Sonra da iki öğün yemeğin çıkması ritüeli yapılır ve "kutsal gün" tapınağın kapanışıyla sona ererdi.
Bunun dışında idolleri giydirme, bahar bayramları ve mevsimsel ritüeller gibi haftalık ve aylık ritüeller de vardı
Sayfa 50Kitabı okuyor
MÖ 2050 civarinda SÜMERLER de hükümdarlık yapan Ur-Nammu'nun "din ve devlet işlerini ayıran kanunlar çıkarması da bunun göstergesidir. Hammurabiden yüzyıllarca önce çıkarılan bu "laik" yasalar hükümdarın gücünü elinde toplama çabasıdır, ancak zaman
geçtikçe göreceğiz ki bu "laiklik" yok olacak ve hükümdar kendini "Tanrının yeryüzündeki görüntüsü" olarak ilan edecektir.
Uyuyor sandığınız insanlar elbet uyanacaklar” dedim. “O küçümsediğiniz halklar sizi boğacak.”
Kuzeydeki buzlar eriyor. Milyonlarca yil öncesinin virüsleri ortaya çıkacak. İnsanlığı bekleyen bu tehlikenin yanında ebola virüsü hiçbir şey... Adamlarımız kutuplarda çevre örgütü adı altında bunlar üzerine çalışıyor.”
. “Benim geldiğim yer de öyle. Köydekiler kendi köylerinin ve doğalarının kıymetini bilmiyorlar artık. Şehirlerin zehirli havasını solumak, zehirli yiyeceklerini yemek istiyorlar. Toprak artık tatmin etmiyor, üstlerine bina diktikçe mutlu oluyorlar. Yüzyılların verimli topraklarını çoraklaştırmak istiyorlar. Köyde barış içinde yaşarken şehirlerde birbirlerine düşmanlar. Bizde de darbeler oldu. Şekil değiştiriyorlar sadece artık. İnsanlar mutsuz.
İnsanın acısı neredeyse canı oradadır” dedi.
“Bizim de buna benzer bir halk sözümüz var” dedim.
Çoban kaçarken muhafızlardan bir tanesi onu görmüş ve elindeki mızrağı Çoban’a fırlatmış. Mızrak Çoban’ın sırtına gelmiş ancak saplanacağı yerde parçalanmış. Bunu gören Eski Büyücü, eski bir efsaneyi hatırlamış. Efsaneye göre ejderhanın dumaniyla yıkanan bir adamahiç bir silah işlemezmiş.
Olan oldu biz kalana bakalım.
Marcus Tullius Cicero
Her gün süren kavgalarla, öfkeli patlamalar ve akabindeki depresyonlarla aşk olmaz, olsa olsa sadece bir tutku söz konusudur. Aşk kişiyi geliştirdiği ve şifalandırdığı sürece aşktır.
"Kader cesurların yüzüne güler."
Unutmamalıyız ki, birini sürekli yargılayan insan aslında karşısındakini ayna olarak kullanır ve kendini yargılar; işin kötüsü de yanındakiler de bunu fark eder. Romalılar da başkasını yargılarken, insanın aslında kendini yargıladığının farkındaydılar. Publius Syrus'un da dediği gibi, yargıç bir olay hakkında hüküm verdiğinde, kendi hakkında da vermiş olur..
İnsan ya aklını kaybeder ya da şair olur.
"İyilik yapmayanın istemeye de hakkı yoktur."
Publilius Syrus
Umutsuzluğa alışmak umutsuzluğun kendisinden daha kötüdür.
Yalancı!” diye bağırmış meydarıdakilerden biri. “Yalan söylüyorsun sen. Belki de aklını yitirmişsin. Senin gibileri konuşturmamak. Bu ülkede aklı başında birçok adam var. Sana m düştü gerçeği anlatmak? Sen bizi kandırmak için buradasın. Akıllı adamlar sana cevap verecektir ama ben seni susturmasını biliyorum.” .
Büyücü o anda eski kehaneti hatırlamış: “Bir kral gelecek kral kanından. Hiçbir zarar görmeyecek kara silahtan. Tacı onu bekliyor. Kendi kendini gören halktan.”