Sivas katliamı sonucunda acılı ailelerin yaşadıkları ve neler yaptıkları,bu kadar büyük bir travmayla nasıl başa çıktıkları aktarılmış.Yoğun bir emek ve çaba gerektiren bir araştırma olduğu belli.Acılı olaya farklı boyutlardan bakmamızı,empati yapmamızı sağlıyor diyebilirim.Bunca yıl geçtikten sonra bile olayın unutulmaması ve unutturulmaması gerekiyor.Kitabın başlangıç kısmında yas,bellek,travma gibi konularda yapılan akademik çalışmalardan kesitler sunuluyor.Sonra katılımcı görüşmeleri ve analiz yapılıyor.Sivas katliamına dair daha çok edebiyat,tiyatro,sinema gibi sanat dallarında çalışmalar yapılması gerektiğini düşünüyorum.