Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Esra Tanış

Esra Tanış
@es_tanis
Bırak artık çocuk. Kolay olması gereken şeyler için büyük engeller yaratıyorsun.
Esra Tanış yorumladı.
158 syf.
10/10 puan verdi
·
10 saatte okudu
Sonesel Loto
YouTube kitap kanalımda Shakespeare'in hayatı, mutlaka okunması gereken kitapları ve kronolojik okuma sırası hakkında bilgi edinebilirsiniz: ytbe.one/rGxh2RVjmNU Bu incelemeyi sizin yorumlarınız yazdı. Daha önceden hiç yapmadığım bir şekilde bu incelemede sizle bir şans oyunu oynamak istedim. Tek yapmanız gereken 1 ile 154 arasında bir sayı söylemekti ve siz de söylediğiniz sayılarda bulunan soneyi sizi tanımasam bile sizin kişiliğinizle alakalı olacak şekilde yine sizin için incelememi sağladınız. ----------------- Soneler aslında ilk olarak İtalya'da başlıyor ama daha sonrasında bu akım İngiltere'ye falan da sıçrıyor. Mesela İtalyan Edebiyatı'ndan Petrarca ve Latin Edebiyatı'ndan da Ovidius okursanız, Shakespeare'in Soneler'inde kişileştirilen duyguları ve tezatlıklarla yakalanan Petrarcavari satırları daha iyi anlarsınız. Shakespeare bu Soneler'in çok büyük bir kısmını bir erkeğe yazıyor gibi görünse de bunu farklı bir amaçla yapmış da olabilir. Diğer geriye kalan kısmını da esmer bir kadına yazmış mesela. Az çapkın değilmiş bu Shakespeare. İncelemenin bu kısmını en azından bir bilgi bulunması ve inceleme kriterini karşılamak için yazdım, şimdi yorumlara geçip insanlar için yazdığım yorumları okuyabilirsin.
Soneler
SonelerWilliam Shakespeare · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20218,9bin okunma
Oğuz Aktürk okurunun profil resmi
49. sone "O gün gelsin, hazırım; ergeç gelirse o gun Kusurlarıma bakıp kaşını çatacaksın, Aşkının değerine ters düşecek gördüğün, Bu uyuşmaz hesabı silip kapatacaksın. O gün gelsin, hazırım; el gibi geçersin ya, O güneş gözlerinle, selâm bile vermeden; Aşk bürünmüştür artık bambaşka bir kılığa, Asık suratın için bulursun birçok neden. O gün gelsin, hazırım, alıştırdım kendimi: Değerim, hakkım budur diyerek bile bile, Kendime karşı tanık, kaldırırım elimi Ve savunurum senin haklı özrünü şöyle: Zavallı ben’i bırak, yasalar senden yana, Gerekçe gösteremem bana sevgi duymana." Sylvia Plath'ın intiharından iki yıl sonra yayımlanan kitabıydı Lady Lazarus. İntiharla cebelleşmişti Plath. Acaba intihar etmeli miydi yoksa etmemeli miydi? Sonrasında aşkların başka kılıklara bürünmüş olduğunu anladı belki, asık suratlar gördü, uyuşmaz hespalar içerisinde ona selam vermeyen insanlar olduğunu sezdi sanki. Albert Camus de Tersi ve Yüzü kitabında bahsetmişti bundan, bir dostunuz intiharı düşünüyor olabilir o yüzden o dostunuza her zaman gülün demişti Camus de. Zavallı Plath, zavallı ben'ini bırakıp gitmişti bu dünyadan.