İnsanlık çıldırmıştı.Onca demiryolu , onca ticaret gemisi, onca makine, toprağın üstünde ve bağrında geçiştirilmiş onca etkinlik varken , bir savaş olur iş miydi?
Ah Cevri, Ah çocuksun.Sen bu memlekette işte kabiliyet arıyorsun!Bizde kazançlı bir hizmet duyunca kimse kabiliyeti muvazeneye lüzum görmez , hemen koşar ve o tarafında vaki olan bastırır.Ve daima en ehliyetsizler düdüğü çalarlar.
“Savaşta ahlak yoktur” dediler .Ama yamyamlar asla bir günde yiyebileceklerinden fazlasını öldürmezler.Sizin savaşlarınızda bir kaç dakika içinde binlerce kişi ölüyor
İşte bu yaprak parçaları gibi insanlar da insanlar da birbirinden ayrı parçalar gibi görünürler, oysa biz hepimiz bir bütünüz .İşte bu nedenle oyunun ası yaradılış
Tarih yapraklarını açınız dönem namına elleri bağlı idam sehpalarına sürüklenen hak ve hürriyet savunucusu büyük insanların, asırlardan beri bu kadar kurban veren hürriyet davasının hala kargaşadan kurtulamayaşına kara sayfalar arasından hayretle baktıklarını görürsünüz
Sanayı mahsüllerinin yığıldığı ticarethanelere gidiniz buralarda hep zenginin sermayesini , fakirin harcadığı kol gücünü sabır ve dayanıklılığı görürsünüz
…Ama yarından çekinmenin sebebi şimdiki zamanı inşa etmeyi bilmemektir ve şimdiki zaman inşa etmek bilinmeyince , bunun yarın yapılabileceği söylenir , ama bu berbat bir şeydir ,çünkü yarının daima bugün olduğunu görmüyor musunuz