Öğrendiğim şu; hayatta her şeyi tüketen, ruhu öldüren, sahip olduklarının kıymetini unutmana sebep olan tek bir şey vardır, o da alışmak. İşte bu sebeple, nankörler her güzelliğe kolay alışır ve de bu alışkanlığın perdesi altında, evveliyatlarındaki bütün diğer günleri unuturlar. Gençlikmiş, sıhhatmiş, servetmiş, hepsi iki günde hükümsüz kalır.
Sayfa 113
Hatta doğruluktan darp bile görsem hevmit* olmayacağım..
*(Pişman)
Hayret etme, gayret et!
"Mağlûbum, fakat düşmanla göğüs göğüse çarpışan, son kurşunu attıktan sonra yere serilen bir asker gibi mağlûbum."
Okur Takip Önerileri
Ben
zannediyordum ki, ömürlerimizin teknesini
istediğimiz sahile çekmek için yalnız onun
dümenini ele almak kâfidir... Anlıyorum ki,
değilmiş...
Sayfa 76
"Akıllı adam dilindekini kalbine götüren; ahmak adam da kalbindekini diline getirendir."
"Gel ey Kutlu Sevgili, gel, sevmeyi unutan kalplere sevgiyi hatırlatmak üzere gel!.."
İki kelime yetiyor seni seven kalbi kırmaya. Sonra roman yazsan ne fayda?
Niçin hayatta önüme çıkan her yeni yola adım atmaktan bu kadar çekiniyor, her yaklaşan insanı bana fenalık etmeye geliyormuş gibi, endişe ile karşılıyordum?
Anlayabilir misin hissettiklerimi
Bakabilir misin hayata benim gözlerimden
Çözebilir misin beynimin gizemini
Silebilir misin unutmak istediklerimi
Bir gülüşün kıymetini bilebilir misin
Yaşayabilir misin aynı acı ve üzüntülerimi
Delice düşlerimi sorgulayabilir misin içinde..
“Derler ki; aşk da unutulurmuş her şey gibi.Hem de yaşanıp bittikten sonra değil, tam da doludizgin devam ederken unutulurmuş aşk.”
Sana en muhtaç olduğum şu anda gel
Yaşamak olsan da gel, ölüm olsan da gel.
Sonra öğrendim bunun asla olmayacağını,insanların değişmeyeceğini ve onları kimsenin değiştiremeyeceğini ve bunun çabalamaya değmediğini.!
Ey Derviş yüreğim! Ateş ve kandan oluşmuş bir yaraya Eyyübüm ben!
