Edebiyat karın doyurmaz deyorlar.. Doğru söyleyorlar... Evet doyurmaz. Çünkü ot, saman gibi bir nesne değildir edebiyat.
Edebiyat açlığın anlamını verir. Ve bir de tokluğun değerini.
Gözleri açık, yattığı yerden karanlığa bakıyor, "Hiçbir şeyin önemi kalmadı... Ölüm! Evet, ölüm... diye düşünüyordu. Oradakilerin hiçbiri bilmiyor, bilmek istemiyor, acımıyorlar. Eğleniyorlar. (Uzaktan, kapalı kapının üstünden seslerin uğultusunu, çalgı seslerini duyuyordu.) Vız geliyor onlara ama kendileri de ölecekler. Eşekler!... Ben biraz önce, onlar biraz sonra... Ama onların da başına gelecek. Oysaki orada coşup duruyorlar. Hayvanlar!..." Hiddetten boğuluyordu. Dayanılmaz bir ıstırap içindeydi.
elifi seviyorum evet ama beni bir süredir sık sık yoruyor. dostluğun önemi çok büyük ve sürdürmek için çabalanmalı evet ama sürekli çaba göstermek zorundaysan da bi sıkıntı vardır bence.
kaçak cevaplar veriyo, bi şeyleri bazen zorlamadan anlatmıyo bazen de çok geç anlatıyo, tersliyo ara ara. böyle şeyler işte.
benden çok daha boktan bi durumda