Kitabi bitirdikten sonra uzun süre Raif Efendiyi düşündüm.Bu kadar sıradan görünen, hayatın rüzgarına kapılmış; rüzgar ne tarafa götürürse o yöne giden, kendi istek ve arzularını unutup çalışmak,eve ekmek getirmek, alışverişe gitmek gibi günlük işleri kendine kutsal bir görev bilerek yaşamını sürdüren Raif Efendinin derinliklerinde gizlediği eşşiz aşkı biraz üzülerek, bazen de imrenerek büyük bir lezzetle okudum.Kitap bittiğinde etrafımda Raif Efendi gibi kavuşamadığı aşkını yüreğinin derinliklerine hapsetmek zorunda kalarak, sadece geçmişin hayali ile avunmak zorunda kalan binlerce insan olduğunu düşündürdü.Ama şünu açık yüreklikle söylemeliyim ki, keşke hayatımda Raif efendi gibi gerçek aşkı anlatacak birileri olsaydı, onları bulmak dileği ile.
Bir insan bir insana elbette yeterdi, lakin oda olmayınca."
