Anladım ama yetmedi çözmeye anlamak. Üzerinde zıpladığın taşın altında ezilen benim elimdi ve ne zaman bir şeyi halledecek gibi olsam yüzüme şaklayan tokat demek oldu hayat
Haksızlık bu
Yaralanmış bakışlar
Dünyaya sığmıyor çığlıklar
Haksızlık bu
Tarifsiz acılar
Yokluğu avuçlayan çocuklar
Yok olup gitmiş umutların altında
Ezilen o insanlar
Ama hayaller var ya
Kimin gücü yeter onları yıkmaya
Hangi çaresiz acı gem vurur aşka
Ama hayat sürdükçe
Çiçekler yine açacak ellerimizde
Güneş yarın yine doğacak sevgiyle
Aylin Livaneli - Haksızlık Bu
Kürsüden
Bir şeyler söylemek zorundayım
ya da kendini öyle hissediyorum.
Fikirlerimin gün ışığında
kitapla müjdelenen çocuklar,
okumaya ve yazmaya hevesli olacaklar.
Kendilerini ezilen halkların mücadelesine
ve dünya barışına adayacaklar.
Deniz Sarıtop
denizsaritopsiirleri.wordpress.com/2022/06/26/kurs...
Kalbimin etrafında mütemadiyen sıkışıp ezilen bir şey var gibiydi.
Sabahattin Ali
Ne diyordu değirmenci dayı ;
Bu nasıl çark ulan !
Buğday bizim,ezilen biziz.
Un olan biz,aç kalan hepimiz.
Kim bu doymak bilmeyen şerefsiz !
#1mayıs
Ne diyordu değirmenci dayı;
Bu nasıl çark ulan?
Buğday bizim, Ezilen biziz. Un olan biz, Aç kalan biziz.
Kim ulan bu doymak bilmeyen soysuz?
Bazı şeylere yüz çevirebilirdik, mesela aşkı önemsemez,
hayatın günlük telaşlarını dert edinirdik.
Dünyadaki bütün yıkımlara gözlerimizi yumar,
bir tekme de biz atardık ezilen insanlara.
Ama yapamadık, bizler hayatı yıkanlardan değil,
hayatı yeni baştan inşa edenlerden olmak istedik.
Bu yüzdendir her şeye ve herkese aşk gözüyle baktık.
Sırf bu yüzden herkes bizi kaybedenlerden zannetti.
Oysa biz ruhları ve yürekleri körelmiş insanlara açık ara fark attık...
Şu göğsümün tam ortasında yanan, ezilen kanayan kalp! Ne olurdu ulan taştan olsaydın? Seni kırmak isteyenlerin bir vurmaya kafasını yarsaydın.
Sevmek, ne tehlikeli şey. İnsanı kendinden vazgeçiren bir şey, hiç güzel olabilir mi? Peki sevgili sevgilim, kendinden vazgeçen biri, artık kendisi değilse, seni nasıl mutlu edebilir ki? Sahi birini sevmek, onu mutlu etmenin yükünü niye bindirir ki sevenin sırtına. Sonra çıkıp herkes öldürür sevdiğini diye anlaşılmaz şiirler yazar birileri ve yüz sene sonra hoşuna giden bir tınıyla tekrar seversin bu gerçeği. Sadece seversin, peki üstüne düşünmek? Kötü bir şeyin üstüne düşünmek sadece mağdur olanların yaptığı bir şey olmalı. En fazla kendini yerine koymak vardır, o ise feci bir kanıksamanın altında ezilen bir enkaz şimdi.. Sahi sevgili sevgilim, kendini iyi hissettiğinde iyi ki var diyorsun ya hani, ben ne zaman iyi hissedeceğim kendimi ve ne zaman sen iyi ki var olacaksın? Ne iki yüzlü iş bu sevmek. Ve ne tehlikeli şey. Şimdi hem seviyorum seni hem de tehlikeli bir iş yapıyorum, tutup kendimden vazgeçiyor ve sonunda sevdiğin insanı sırf senin için yok ediyorum. Hem sevip, hem kendi kalmak mı? Onu daha sonra yazacağım sevgili sevgilim, şimdi dinlenme vakti...
(alıntı)
Ağ
Ve bir sofra gibi sersem önüne
Yerli düşüncenin ürünlerini
İnsanı kirleten heykeller gördüm
Güneşi karartan kıyamet gibi
Ey yolda kaybolan ezilen haber
Asarak zamanı yenile çağı
Betonlar mezardır düşe sevince
Saksılar doğaya özlem eylemi
Şiir bahçemizdi gökdelen oldu
Aklımıza nasıl bak gülen oldu
Soyumu yüklendim bu çağ içinde
Urfa bir dağ gönlüm bir bağ içinde
Mehmet Akif İnan
Kayıp Şehir
Bir gece vakti
Dolunayla birlikte
Kayıp bir şehirde
Yıkılan rüzgârlar
Ve bir avuç sis
Taşımak zordu
Bir iken damlalarda
Çırpınmak.
Benim mutsuz çocukluğum, bulanık
Bir asık yüz gölgesinde titreyerek
Baba korkusuyla geçti.
Sevinç bile sert eserdi odalarda
Susmak saygı, gülmek ayıp, izinsiz
Konuşmak en büyük suçtu.
İlk yazımda filizimde dalımda
Çocuk kusurlarımda, çocuk suçlarımda
O rüzgâr yıllarca, yıllarca esti.
Sanki üzerimden yeryüzü geçti
Gövermedi gövermiyor bir türlü
Yüreğimde ezilen yaşama tutkusu
Şükrü Erbaş
Okuyup arastırmayan masal ninnilerle uyutulan topluluk..
Anatolıan armanias ( bir zamanlar anadoluda ermenıler )
yıl 2009 :Türklerle kürtler bir oldu bizi katletti .Biz 1915 deki intıkamımızı alıcaz
yıl 2015 çözüm sureci : Türkler faişt , kürtler ermeniler ezılen halk biz intıkamımızı türklerden alıcaz
Yıl 1980 abd nın adamı saddam başta ırak iran savaşı
Saddama gıden el altından kımyasallar ve halepçe katlıamı ( kürtlere sahıp cıkan , türkıye )
Yıl yakın zaman : surıye iç savas
İngılız kralıcesınin bizim cocuklar dıyıp , daes ide abd nın kurduğunu ıtıraf eden trump
Bi pyd ye bi daeş e silah
kürtler gözunde ( abd kahraman , türkıye faşist )
Oysa hep sahip çıkan türkıye , turkler idi....
Ne diyordu değirmenci;
“Bu nasıl çark ulan!
Buğday bizim, ezilen biz.
Un olan biz, aç kalan biz.
Kimdir bu doymak bilmeyen soysuz?”
SAKLI BEN
Herşeyi duymuştum ve herşeyden biraz kalıyordu
Sahi ağrıyan şeyler ağır gelmeye mi başlamıştı da
Bir karış yüryüzene hapsediyordunuz birbirinizi
Kaç metre kare yere saklamıştınız göz yaşlarınızı
Kıyılarına sıkıştığım şehir ürkütüyorsun umutlarımı
Kimseye anlatmayın ve unutmayın denizin sesini
Senin bir ismin vardı ezilen ismimin yanında
Bakire topraksın sen dolanıyorsun ayaklarıma
Paslanmış bir gemi sabahları terliyor durmadan
Şarabın kanıma karışmasını bekliyorum ve
Dövdüğü kıyıları izliyordum ağzımda bir cigarayla
Karların yağmasını bekliyorum ha yağdı ha yağacak
Elimde bir kadehle, sanki hayat uzuyor susuyordum
✒️Fatih ÇAVDAROĞLU