“Sevgili seçmek, terapist seçmeye benzer,”
“Kendimize sormamız lazım: Bana karşı dürüst davranacak biri mi, eleştiri dinleyecek, hata yaptığını kabul edebilecek ve imkâsız olan için söz vermeyecek biri mi ?”
O zamanlar bilmiyordum ama artık çok geçti. Babamı içselleştirmiş, benimsemiş ve bilinçaltımın derinliklerine gömmüştüm. Ne kadar uzağa kaçarsam kaçayım gittiğim her yere onu da götürüyordum.
Görmeye gözleri, duymaya kulakları olan, kendini hiçbir faninin sır tutamayacağına inandırabilir. İnsanın dudakları sesizse parmak uçlarıyla konuşur; sözleri her gözeneğinden sızar.
-Oysa vana gelince, benim içimi dönebileceğim kimsem yoktu, kimse bana bir şey öğretmiş ve beni uyarmış değildi, deneyisizdim ve her şeyden habersizdim: kendimi kaderime bir uçuruma atlarcasına teslim ettim.