Hatırında mı? O gece ben sana kömürlükte aşkımı bildirirken bekçi "yangın var" diye bağırmıştı da sen "acaba nerede" diye kulak verir vermez, ellerini "sine-i sad pareme" götürerek yavaşça:
-- Burada! demiş idim. İşte gönül evimde o gece başlayan aşk ateşi, henüz sönmedi ve sönmeyecek de:
"Bu nar ile ben kabre girersem bilirim ki
Duzah tutuşur şule-i ah-ı elemimden"