zeynep
@farahh
Canım bu nasıl güzel bir simâ, ah vosvosları deviren!
öğrenci
İstanbul SBÜ/ diyaliz
Van/Aydın/ Kocaeli/ İstanbul
Aydın, 12 Ocak 2001
38 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Lehonanâ*
Susmak seninle bi hayli iyi
Binlerce mavi sayabiliyoruz
kuantum menetliğinden esrik olabiliyor
karşılıklı gülümsemek...
Okur Takip Önerileri
Bizden Başka
Yani şimdi geçici bir dünya bu güzelim
İnsanlığımızdan utanıyoruz,
utanmaya da devam ediyoruz.
Ne garip tanrı bile kulak misafiri bize
Ölçüsüz bir mezar kazıyor kimimize
Kimimize kudretli bir pelvis.
Kimimize kudurmuş iki şarkı yazıyor
Kimimize kıymadan kokarca
Yani şimdi diyeceğim o ki
Bizi bizden başka kimse öldürmüyor
Şu metrobüs kadar suskun
Şu üniversiteler kadar tutuklu
Rejim kadar inatçı
Bizi bizden başka kimse öldürmüyor
Bizi bir türk dizisi kadar sevmedi şu komşularımız
İki seviştik, iki karyola kırdık diye
Adımız namussuza çıktı da
Şu dizilerdeki karakterler tertemiz kaldı.
Çocuklar kirlendi, beyinler askıda bir süre
Öpüşelim,
Zaten bizi bizden başka kimse öpmüyor.
Masumsan masumuz sevgilim,
Güçlü anaların memelerinden içmişiz
Temiz...
Canımız yanıyor İlhan, bu gümrük zeytinlerinden
İçi su dolu ıhlamurlar...
Ve narin direniş.
Göreceğin yok inkâr etme
Zulüm nikahlılar çok benciller.
Bundan ötürü bedavadır güneşi görmek
Ancak seni görememek...
Tanrıyı aramak gibi
Arayıp da bulamamak gibi.
Aylarca sendenim ötsün mahhallemde
Eteğin asılsın şu iplerden bu iplere
Tutamıyorum kendimi, özlemek bir kamera olsaydı
Kadrajı kendiliğinden camlarındaydı
Öyle güzel seviyorum ki
Aman kendini asmış yüz kiloluk bir zenci,
Üstelik gece inmiş ses gelmiyor kümesten
Ben olsam utanırım, bu ne biçim öğrenci...
Hem dersini bilmiyor hem de şişman herkesten.
.....
Devamını siz tamamlar mısınız?
Öylesine Bir Şiir
Ben iki parça yürüyorum akşamları
Akşamları bülbüller sümkürüyor
Görüp görebileceğin en masum sevişmeyi yaşıyoruz
Ölüyoruz duymadın mı?
Ben iki parçamdan veriyorum sana
Senden parçalar götürüyor gözlerin
Çok kötüsün, zalimliğine denilir şey yok
Bak
Akşamları bülbüller sümkürüyor
Suratlarımızda pırıltılar, yara gibi
Sen dokun, ben yürüyorum.