Kederi yüklenmiş olana söyle
Kalıcı değildir keder
Sevinçler nasıl yok olup giderse
O da öyle yok olup gider.
Sayfa 10 - üçüncü baskı, 2021, alfa
Karanlıkları deldi günün ışıkları
Nuruyla aydınlattı seherleri
Örtüleri parçalayıp çıktığında ortaya
Secde eder önünde tüm kâinat
Şimşekler onu korumak için çakınca
Gözyaşları yağmurlar gibi dökülür
Sayfa 8 - üçüncü baskı, 2021, alfa
Zaten ben, canım, aptal, sıradan bir insanım, aklıma ne gelirse yazıyorum, belki de, siz orada bir şeye ve böyle... neyse, aman boş verin!
Sayfa 170 - otuz beşinci basım, can, 2022, makar
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
175 syf.
7/10 puan verdi
Hatıralarımın açıklanamayan bir yanı var, beni dizginsizce çekiyor, öyle güçlü çekiyor ki birkaç saat çevremdeki her şeye karşı duygusuz kalıp her şeyi, gerçek her şeyi unutuyorum. Ve bugün yaşadığım her şey, acı olsun, kederli olsun, tatlı olsun, her şey bana geçmişimdeki benzer bir şeyi, genellikle de çocukluğumda, çocukluğumun altın çağlarında olan bir şeyi hatırlatıyor. Ama bu tür anlardan sonra fenalaşıyorum. Biraz güçsüzleşiyorum, hayalperestliğim yıpratıyor beni, sağlığım da zaten gitgide kötüleşiyor.
Sayfa 135 - otuz beşinci basım, can, 2022, varvara
artık sadece benim yaşayışımla -mutluluklarımla, acılarımla, öfkelerimle- yaşadığınızı görmek beni etkiliyor! Eğer başkasının olan her şeyi insanın kalbine alması ve aynı güçte hissetmesi mümkün olsaydı, doğrusu, insan bundan en mutsuz insan olurdu.
Sayfa 123 - otuz beşinci basım, can, 2022, varvara
Mutsuzluk bulaşıcı bir hastalıktır. Mutsuz ile yoksulun birbirinden uzak durması lazım, birbirlerine bulaştırmamak için.
Sayfa 105 - otuz beşinci basım, can, 2022, varvara
onlara göre olmayan ne varsa, hepsini değiştirmek gerekiyormuş!
Sayfa 76 - otuz beşinci basım, can, 2022, makar
karanlık bir insan, aptal bir insan olsam da, ne yazık ki benim de başkalarındaki gibi bir kalbim var.
Sayfa 75 - otuz beşinci basım, can, 2022, makar
Eski iyi karısının hatıraları mıydı mahvolmuş ihtiyarın kalbinde oğluna karşı sınırsız bir sevgiye sebep olan şey?
Sayfa 55 - otuz beşinci basım, can, 2022
Ah, ne yapacağım, ne olacak benim kaderim? Çok ağır geliyor benim böyle bir bilinmezlikte olmam, bir geleceğimin olmaması, başıma ne geleceğini tahmin edememek. Geriye bakmak da korkutucu. Orada hep acı var, bir hatırayla bile kalbim iki parçaya ayrılıyor. Beni mahveden kötü insanlar yüzünden sonsuza dek ağlayacağım!
Sayfa 30 - otuz beşinci basım, can, 2022, varvara
insanı için için kemiren düşünce de hayattır. Hayatın ta kendisidir.
Sayfa 90 - iletişim, dördüncü baskı, 2016
"Kederin zorunlu olmaktan çıkarılıp seçmeli hale getirilmesini istiyoruz," dedi ihtiyar gülümseyerek.
Sayfa 83 - iletişim, dördüncü baskı, 2016
Aklında bazı anlar var. Ölüm anları. Yaşamanın yetmediği ya da tam tersine çok ağır geldiği anlar. Bu birbirinin tam zıttı anlardan birinde ölmüş olabilir. Devlet on iki yaşındaki bir çocuğu öldürdüğünde Rıfat da ölmüş olabilir. Sevgilisi kırda güzel sesiyle bir Sait Faik öyküsü okurken Rıfat oracıkta ölmüş olabilir. Belki de kitapçıyı basan polislerin cop darbeleriyle ölmüştür.
Sayfa 65 - iletişim, dördüncü baskı, 2016
Huzurevinden aradılar: Rıfat'ın babası ayağına çengelliiğne batırmıştı. Sağ ayağı sargılar içinde yatağında yatıyordu.
"Batırmadım!" diye itiraz etti ihtiyar, "Çengelliiğne taktım." Rıfat'ın bir şey demesine fırsat vermeden devam etti: "Ben çocukken anacığım çarşafların, yorganların baş kısmıyla ayak kısmı karışmasın diye çengelliiğne takardı."
Rıfat , "İyi ama baba, sen yorgan değilsin, çarşaf değilsin!" dedi, babasına baktı. Bakar bakmaz da, başıyla ayağını değil belki ama hayatının başıyla sonunu karıştıran bir ihtiyara baktığını anladı.
Sayfa 63 - iletişim, dördüncü baskı, 2016