Fatmanur Güneş

Fatmanur Güneş
@fatgun
Fatmanur Güneş
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Huzursuzluğun Kitabı
Huzursuzluğun KitabıFernando Pessoa
8.6/10 · 10,4bin okunma
Reklam
Sanki hayatında böylesine çaba göstermemiş gibi geldi ona. En büyük güçlükler bile bunun yanında çocuk oyuncağı gibi kalırdı. Alnı boncuk boncuk terlemiş, gömleği alışık olmadığı bu kadar çok şeyi birdenbire yapmak için harcadığı çaba yüzünden çıkan terle ıslanmıştı. Şimdiye kadar hiç yemediği bir şekilde yemek yemesi, garip birtakım aletler kullanması, çevresine gizlice bakarak her yeni şeyi nasıl becereceğini öğrenmesi, anlayışı üzerine bir sel gibi akmakta olan etkileri alması ve onları zihninde açıklayıp, sıraya koyması gerekiyordu. Kıza karşı duyduğu ve kendisini boğucu, sancılı bir huzursuzluk şeklinde rahatsız eden özlemin farkında olmak; kızın yürüdüğü bu hayat katındaki yürüyüşe adım uydurmak arzusunun dürtüşünü duymak ve zihnini, ona nasıl ulaşacağına dair düşünce ve belirsiz planlar içinde hiç durmadan dolaştırmak... Ayrıca, sırf hangi çatalın, hangi bıçağın ne vakit kullanılacağını kestirebilmek amacıyla gizliden gizliye attığı bakışla, karşısında oturan Norman'a veya başka birisine ulaştığında, onun özelliklerini zihni hemen yakalıyor ve bu özellikleri değerlendirmeye, bunların ne olduğunu hep kızla kıyaslayarak sezmeye çabalıyordu. Konuşması, kendine söylenen, ortada dolaşan konuşmaları duyması, devamlı olarak gem vurmak zorunda bulunduğu düzensiz konuşmaya eğik diline rağmen gerektiği zaman cevap vermesi de lazımdı.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
dünyasında anneler, babalarla çocuklar arasında böyle sevgi gösterilerine yer yoktu. Bu, ancak yukarıdaki dünyada ulaşılabilen bir yücelmişlik gösterisiydi. Bu, o dünyada şimdiye kadar, kısa bir anda görebildiği şeylerin en güzeliydi. Bunu takdir ederken, son derece duygulanmıştı; kalbi bu his ortaklığıyla eriyip yumuşuyordu sanki. Bütün hayatında sevgiye susamıştı. Benliği sevginin özlemini çekmişti. Bu var olmanın organik bir isteğiydi. Ama o yine de bunsuz yapabilmiş ve kendini bu yolda pekiştirmişti. Sevgiye ihtiyacı bulunduğundan haberi olmamıştı. Şimdi de haberi yoktu. Ona göre sevgi sadece faaliyet halindeydi, yapabilmek, dokunabilmek ve hissedebilmekti.
..kendine, "Tanrı hakkı için!" diye bağırdı. "Ben de onlar kadar iyiyim işte; gerçi onlar benim bilmediğim bir sürü şey biliyorlar ama ben de öğrenebilirim bunların birkaçını!" Bunun hemen arkasından, kız veya annesi ona, "Mr Eden," diye hitap edince, saldırıcı gururunu unuttu, içini bir sıcaklık, bir haz kapladı. O, medeni bir adamdı, yani, kitaplarda okuduğu insanlarla omuz omuza yemek yiyen bir adamdı. Kendisi de bu kitapların içine girmiş, cilt cilt kitap sayfaları içinde bir serüven yaşıyordu.
Reklam
Bu, onun ruhunun bir görünüşü, ondaki tanrısal cevherin saf, cana yakın billurlaşmasıydı. Tanrısallık hakkındaki bu fikri onu ürküttü; onu sarsarak, rüya aleminden alıp, ayık düşünceler alemine getirdi. Şimdiye kadar tanrısal olana dair hiçbir ipucu, hiçbir belirti ona ulaşamamıştı.
..onların kabilesinden değildi ve onların dilini konuşamıyordu; sorunu kendi kendine işte böyle koydu. Onların cinsinden olmak için sahtekarlık yapamazdı, maskesi düşerdi sonra, üstelik maske takınmak onun yaradılışına çok uzaktı. Onun iç dünyasında yapmacığa, hileye yer yoktu. Ne olursa olsun, ne ise o olmalıydı. Henüz onlar gibi konuşamıyordu, ama yine de, zamanla konuşacaktı. Buna karar verdi. Ama bu arada da konuşması lazımdı ve bu konuşma, kendi usulünce, doğal ses tonu biraz daha aşağı perdeden ve onları fazla sarsmayacak bir şekilde olmalıydı. Ayrıca, kendine tanıdık gelmeyen hiçbir şeye, hatta susarak kabul eder gibi görünmek suretiyle bile bildiğini iddiaya kalkışmayacaktı... Sınırsızlığı belli olan bilgi silsilesinden pırıltı halinde bir kaçamak görüntü yakalamıştı.
396 syf.
·
Puan vermedi
Bab-ı Esrar
Bab-ı EsrarAhmet Ümit
8.3/10 · 36bin okunma
167 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.