Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Fatma Yalın

Fatma Yalın
@fatma_yalin
Annesizliğimi anneliğimle teselli ettim
44 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Annem bana da kızgındı. Oysa ben de bir şey yapmadım. Onlar yaptı. Onlar yaptı ve sonra ben doğdum. Anlıyor musun? Ben, kötü şeylerin tohumu. Annemin hatırlamak istemediği adamlara benziyorum. Bana her baktığında hatırlamaktan kurtulamadı. Lanet gibiydim.
Sayfa 283Kitabı okudu
Reklam
Keyfim kaçtığında, hastalandığımda, işsiz kaldığımda, arkadaşlarımla takıştığımda, sevgilim tekmeyi bastığında, bir günden bir güne gideyim de anacığıma sarılayım, bana yataklar yapsın, mis kokulu sakız beyazı çarşaflar sersin, çorbalar kaynatıp içirsin , başımı dizlerine yatırıp sevsin, kalbimde çırpınan kuşu sakinleştirsin diyemedim.
Sayfa 102Kitabı okudu
Bizim küçük tragedyamızda en nihayet kral babam, onu yeterince sevmediğimi düşündüğü için öfkelendi ve kalbinin kutsal topraklarından beni ilelebet defetti.
Sayfa 101Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Babama gelince, yaslanacağım kadar yakında olmadı hiç...
Sayfa 100Kitabı okudu
Geceleri türlü çeşit arzunun peşine takılıp gelen, sadece bedenlerinin değil, kimi zaman ruhlarının da en çıplak köşelerini Kader'in önüne seren heriflerin, gündüzleri ona kutsal bahçeye dikilmiş şer abidesi muamelesi yaparak kendilerini temize çekmeye çalıştığını öğrendim. Kader'in ahlaksızlığından ahlak, karanlığından aydınlık devşirmişlerdi.
Reklam
Hangi anne çocuğunu bırakmak ister ki, kim bilir ne güç bir hayatı vardı. Belki tutucu bir çevre, ha bire dırdır eden bir anne... Belki kurtulmak için yeniden evlenmek istemişti o yeni eve başkasından peydahlanmış bir çocuk sığdırmaya gücü yetmemişti... Belkilerden mülhem merhametli bir bahaneler hırkası ördüm böylece anneme.
...yakında beni yanına alacağını, artık birlikte yaşayacağımızı söylediğini, bundan sonra beni hep o yıkayacak, saçlarımı o tarayacak diye sevindiğimi çok iyi hatırlıyorum.
Durup birbirimize mi bakmıştık? Koşup sarılmış mıydık? Gülmüş müydük, ağlamış mıydık? Bilmiyorum. Öncesini ve sonrasını hatırlıyorum ama o buluşma anını, yani tam o anı...."Hatırlayamıyorum"
Az sonra o evlerden birine gireceğim. Az sonra onu göreceğim. İlk kez. Beş yıllık kısa hayatım boyunca ilk kez. Daha önce bir fotoğrafını bile görmüşlüğüm yok. Neye benzediğini bilmiyorum. Ona benzeyip benzemediğimi merak ediyorum. Annemi, annemi çok merak ediyorum.
Velhasıl bir ömre birden fazla yaşam, bir yaşama birden fazla kadın, bir kadına birden fazla yalan sığdırdım. Yine de hiç değilse dışarıdan bakıldığında, hayatta kendine yer bulmuş biri gibi görünmeyi başardım.
Reklam
Beni daha korunaklı kılacağını sandığım terapiler, umduğumun aksine zırhımı deldi, derimi inceltti.
Aklımıza estiği gibi hareket etmek, sabah çıkarken akşam nerede uyuyacağımızı bilmemek, hava kararana dek yol bizi nereye götürürse oraya kadar yürümek benim fikrimdi...
'Tek istediğim bu egzersizleri yaparken kendimle ne denli mücadele verdiğimi ve bu mücadelede çok önemli yol katettiğime dair ufak, minnacık ama samimi bir cümleydi beklediğim.ama yapamıyorsunuz değil mi? Çünkü doktorluğunuz empatiden yoksun!'
"Utanıyorum' diyen Nil'in gözlerinden öbek öbek yaşlar akıyor, ellerini muayene masasının kenarlarına vuruyordu. Artık ne o ne de ruhu bakireydi...
192 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.