Depar atmaya niyetlenmis erkek ..
Enteresan bir konuşma üslubunuz var, cümle yapınız insanı
iç organlarından kavrıyor... Şu anda böbreklerimi avucunuzda hissediyorum..
Çünkü kulunç çok önemli:)
Ben sana bütün yüreğimi açtım ama sen benim elime bile
dokunmadın... Bir kez olsun kuluncumu bile kırmadın.
Öyle demonte bir hayata gark olduk işte...
Ah Feriştah :)
MÜŞTERI - Hanfendi afedersiniz ama ben buraya odun almaya geldim, siz
bana neler
anlatıyorsunuz... Bunlar sizin özel sorunlarınız...
FERÎŞTAH - Peki sizi hiç mi enterese etmiyor dal gibi bir kadının dramı.
Yani zavallı Feriştah tam yeşerip meyve vereceği çağda kuruyup gitsin mi?
MÜŞTERI - Hayır onu demek istemedim...
FERÎŞTAH - O vakit soruyu şöyle sorayım... Biraz meyve alır mısınız?
Numan benim eşim oluyor ama piştideki eşim olsa daha heyecanlı bir birliktelik olurdu yani hesap et artık!...
Ahşap tabiatlılar çünkü:)
Kendisini insan zannediyordu ama çoğu kişinin kanaatine
göre o ancak kerestecilik işinde kullanılabilecek tiğnette bir malzemeydi..
Çünkü o "Ben Müslümanım" dediği anda, "feriştah" gelse bu sıfatı elinden alamaz! Aslında bunlar, "yurttaş" olmanın hükümleriyle Müslüman olmanın hükümlerini birbirine karıştırılmaktadırlar. Özellikle Müslümanların, İslam'ın öngördüğü müeyyidelerden mahrum bir hayat geçirdiği ortamlarda, söz konusu karıştırmalar içinden çıkılmaz haller almaktadır.
"Sanat bir tarafa, karakter bir tarafa", inanan bir kişinin yaklaşımı olamaz. Sanat, adam olmak içindir. Adam olmayanların sanatına, feriştah olsalar da ihtiyacımız yok. Kısacası sanat anlayışımızı yeniden düşünmenin zamanı geldi de geçiyor.
Bazı gönül aka bazı gönül boka konar..Senin zavallı gönlün ise MECBURİ İNİŞ yaptı!
Numan'la kavga ettik, ayrılma arifesindeyiz. Burada arife kelimesini bilhassa kullanıyorum. Çünkü Numan'dan ayrıldıktan sonra benim için bayram başlayacak.
Sayfa 11Kitabı okudu