Atiyi karanlık görerek azmi bırakmak
~~~
Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak...
Alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.
Dünyâda inanmam, hani görsem de gözümle.
İmânı olan kimse gebermez bu ölümle:
Ey dipdiri meyyit, 'İki el bir baş içindir.'
Davransana... Eller de senin, baş da senindir!
His yok, hareket yok, acı yok... Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun bana...
Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak...
Alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.
Dünyâda inanmam, hani görsem de gözümle.
İmânı olan kimse gebermez bu ölümle:
Ey dipdiri meyyit, 'İki el bir baş içindir.'
Davransana... Eller de senin, baş da senindir!
His yok, hareket yok, acı yok... Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun bana... Sen
Evler tünek olmuş, ötüyor bir sürü baykuş.
Sesler de: "Vatan tehlikedeymiş... Batıyormuş!"
Lâkin, hani, milyonları örten şu yığından,
Tek kol da "yapışsam.." demiyor bir tarafından!
Sâhipsiz olan memleketin batması haktır;
Sen sâhip olursan bu vatan batmayacaktır.
Feryâdı bırak, kendine gel, çünkü zaman dar...
Uğraş ki: telâfi edecek bunca zarar var.
Feryâd ile kurtulması me'mûl ise haykır!
Yok, yok! Hele azmindeki zincirleri bir kır!
"İş bitti.. Sebâtın sonu yoktur!" deme, yılma.
Ey millet-i merhûme, sakın ye'se kapılma...
Mehmet Akif Ersoy
Can vermeyeni mi gurbete kim bîm-i ta’neden
Yâd-i vatan fıganuma sensüz behânedür
FUZULİ
Günümüz Türkçesi
Gurbette sensiz geçen günlerimde, senin için ettiğim âklar yüzünden bana dil uzatırlar korkusuyla, gûya vatanı anıp ağlıyormuşum gibi yapmak, senin için ağlayıp feryad etmeme bahane oluyor. Böyle bir gurbete ben nasıl can vermeyim?
Çanakkale’de yedi düvele karşı yiğitçe çarpışan şanlı askerimiz, sadece kahramanlık ve cesaret değil, aynı zamanda bir îman destanı yazmıştır. Harbin en çetin ânında Binbaşı Lütfi Bey:
“Yetiş yâ Muhammed! Kitabın elden gidiyor!” diye feryâd ederken rûhâniyet-i Rasûlullah’tan istimdâd ediyordu.
Yine Çanakkale Muhârebeleri’nde büyük