Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır, bir güldürür,
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Buram buram ışık saçan, alın denizlerinden geçen,
Sönük bir gemidir yalnızlık,
gözlerde dumanı kalır.
Umudları içtikçe içen, yoğunlaştıkça çöken,
Ardındaki karanlık,
Bir de limanı kalır.
Yoldan geçiyordu, durdu.. Bir bahçe vardı.. Donuk adımlarla, adım adım bahçenin duvarına yöneldi. Donuk gözlerle çiçeklere baktı,baktı.. Çiçekler sıcaktı.. Donmuş bir sesle bahçıvana sustu : - Bu çiçekler kesilecek mi? Bu çiçekler gidecek mi?
Bahçıvan dizlerine bahçeye çöktü.. Yüzünü çiçeklere döndü. Bir ışık yanmıyordu..yandı, söndü.. Elleri gözlerine baktı, gözleri ellerine aktı.. Gözleri ellerini gördü.. Elleri kördü.. Sönen ışık yandı.. Yanan ışık söndü.. Dün yağmur yağacaktı, gün döndü, yarın yağdı,bugün dindi.. Ağlayacaktı.. Kim anlayacaktı.
kader yazgım şiir yazdım. Gönlüm sen gözüm hasret. Vuslat sızım mezar kazdım kefenim sen toprağım hasret
Alınyazım, kucak açtım.hayalim sen ellerim hasret. Umut serabım, sılaya kandım. Düşüm sen düşündüren hasret
Kalp yazım, sabra kaldım.sonu sen başı hasret. Aşk yangınım, sana yandım. Ateş sen yakan hasret. Ömrü hayatım yalan saydım. Gerçek sen geçecek hasret.