Kendimi hiç öykülerimin kahramanı yapmazdım. Söz konusu ben olduğumda, hayat fazlasıyla olağan bir hadise gibi görünüyordu.
Sayfa 14 - Can YayınlarıKitabı okudu
Oysa hayallerim sadece bana aitti. Kimseye hesap vermek zorunda değildim. Canım sıkkınken sığınağım, özgür anlarımda ise en büyük keyfimdi onlar.
Sayfa 13 - Can YayınlarıKitabı okudu
Kayıp Cennet
Ey Yaratan, ben mi istedim, çamurumdan
Beni, insanı yoğur diye, ben mi yakardım sana 
Karanlıktan beni çıkart diye?
Sayfa 11 - Can YayınlarıKitabı okudu
..eğer sevgi uyandıramıyorsam, korku salacağım özellikle de baş düşmanım olan sana çünkü söndürülmez bir
nefret duyuyorum yaratcıma.
''Demek her erkek göğsüne
yaslayacağı bir eș bulacak, her hayvanın eși olacak ve ben yalnız olacağım? diye bağırdı, "sevgi duygularım vardı, iğrenme ve horlanmayla kayboldular."
Tüm sevdiklerini öldürerek seni telafi edilemez bir şekilde öldürdüm.
İyi duygularım vardı, karşılığında nefret ve küçümseme gördüm.
Sayfa 184Kitabı okudu
Ama paramparça olmuş bir ağaçtım ben, ruhuma yıldırım girmişti.
Sayfa 175Kitabı okudu
Eğitim binaları kadimdir; resmedilesi bir güzellikleri vardır.
Sayfa 175Kitabı okudu
Geçmiş günlerin ruhu hala buralardaydı, biz de onun ayak izlerinden gitmekten hoşlanıyorduk.
Sayfa 175Kitabı okudu
Fakat işgüzar, ilgi çekicilikten uzak, neşeli yüzler, yüreğime tekrar ümitsizlik taşıyordu. İnsanlarla aramda aşılmaz bir engel bulunduğunu görüyordum.
Sayfa 173Kitabı okudu
Arkadaşlıklar bana usandırıcı geliyordu. Yalnızken, zihnimi cennet ve dünya görüntüleriyle doldurabiliyordum.
Sayfa 173Kitabı okudu
İnsan aklına art arda gelen olaylarla kamçılanan duyguları izleyen, ruhu hem umuttan hem de korkudan yoksun bırakan durgunluğun ölüm sessizliği ve kesinliği kadar acı gelen başka bir şey yoktur.
Geçmiş hafızamdan silinmişti, şimdiki zaman huzurluydu, gelecek ise umudun ve coşkulu beklentilerin parlak ışınlarıyla süslenmişti.
Geçmiş hafızamdan silinmişti, şimdiki zaman huzurluydu, gelecek ise umudun ve coşkulu beklentilerin parlak ışınlarıyla süslenmişti.