Luther, iman ve tövbe konusunda kilisenin anlayışın eleştirmekte, papalık ve kilise kurumunun bu alandaki aracı rolünü reddetmektedir. İman ve tövbenin kişiyle Tanrı arasında gerçekleşeceğine inanmakta ve günahın papa ve kilise tarafından bağışlanması geleneğine karşı çıkarak tövbenin ancak Tanrı tarafından kabul edileceğini vurgulamaktadır.