gün boyu birazcık gergindim. şimdi gerginliğim daha da çok arttı. Çünkü yarın ilk iş günüm. Uzun süre sonra mezun olduğum bölümden bir iş buldum. yeni mezun olduğumda hevesimi baya kırmışlardı, tecrübeli elaman istiyoruz diyip duran patronlar tecrübe edinmemize asla müsade etmeyen kişilerle aynıydılar. Bu kısır döngü asla kırılmadı neyse ki yarın bu zincir kopacak. ama benim asıl anlatmak istediğim daha farklı. Uzun süre sonra işe başlayacağım için çok gerginim. Tüm gün böyle hissettim ama şimdi bu daha da arttı, elim ayağım birbirine dolandı. ya yeteneklerim körelmişse? yada herşeyi unutmuşsam.... günlerdir ders çalışıyorum çünkü işimi iyi yapmak istiyorum.
ve bu noktada arkadaşlarıma ihtiyaç duyuyorum,duyuyordum. hislerimi paylaştığım zaman aman ne var Gamze yaparsın diyip geçiştirdiler. hem de hepsi.
benim ise konuşmaya ihtiyacım var. biraz bu gerginliği üzerimden atmaya.. hiçbiri dinlemedi. kendimi nedense kötü hissediyorum. ben onlara böyle davranmıyorken neden böyle bi karşılık görüyorum ki ? arkadaşlarımın iki dakikalarını alamıyorsam arkadaş olmanın ne anlamı var ki ?
ya birşeyi yanlış yaptım ya da fazla bilmiyorum.
bugün ilk kez kendimi değersiz hissettim. bu duygunun yanlış olduğunu da biliyorum ama hislerim bu yönde... Arkadaşlıklarımı gözden geçirmenin vakti çoktan gelmiş bile.
Konuşmaya ihtiyacım var ama en iyisi gidip uyumak olacak...