“Hubb”, sevgi ve muhabbet anlamına gelen bu kelime tasavvuf terminolojisinde kulun kalbinin Allah sevgisiyle dolması, gönül gözünün ondan gayrısını görmemesi anlamına gelmektedir.
nefsinin kontrolüne giren, onun azgın arzularının esiri olmuş, kalbini faydalı şeylerden mahrum etmiş olur. nefsinin arzularını sulayanlar, kalplerine pişmanlık ağacı dikmiş olurlar.
Bir dervişi, önünde bütün şehvetiyle arzıendam eden dünya değil, ona olan kayıtsızlığı kandırır. Bir âlimi cehalet değil, bilgi yoldan çıkarır. Koyun bir ömür kurt korkusuyla yaşar, ama gün gelir, kendisini onu koruyup kollamakla görevli çoban yer.