Gazze'ye ağıt
Mecruh bir yüreğim şimdi
Merhem olacak cerrah yok
Bedenimi ve ruhumu saracak
Bir otacı, bir tabib yok
Zeval buldu insanlık âleminin güneşi
Kaygı ve tasa ile doldu yer gök
Zahm- ı çeşme uğradı gönlüm
Sevgiyle bağrına basacak anam yok
Düştüm bir derin kuyuya
Sesimi duyacak kulak yok
Cümle alem esaret ağında
Özgür ruhlu cengaverler yok!
ŞHT
Çöl savaşları...
"Burası Muş'tur yolu yokuştur / Giden gelmiyor acep ne iştir!"
Ne iş olacak, giden gelmiyordu elbet, orada, o kutsal topraklarda susuzluktan kuruyor, kurda kuşa yem oluyordu. Çöken bir imparatorluğu kurtarmak uğruna!
Yuvadan ayrı düşmüşlerin, köyünden zorla alınıp Gazze'ye, Mekke Medine'ye gönderilmiş, orada İngiliz kurşunuyla Arap hançerine göğüs gererken öldürülmüşlerin ardından dul kadınlar, muradına eremeyen nişanlılar, yaşlı analar ile kocakarılar, bağrı yanık aşıklar ağıt yakıyorlardı...
Sayfa 33 - Doğan Kitap
"Osmanlı'nın artığısınız dediklerinde kahroluyorum"
diyen Kerküklü nineye;
"Bizi kimlere bırakıp gidiyorsunuz?"
diye haykıran Şam'lı dedeye;
Türkiye için dua etmeden seccademi kaldırmam"
diyen Bosna'lı teyzeye;
"İki patik ördüm, köyüme ilk gelen Türk askerlerine vereceğim"
diyen Ahıska'lı geline;
Ordumuza
Askeri konvoya saldırıldı, 11 şehit vardı, cenazelerin toprağa verildiği gün, asrın liderimiz atladı uçağına, Ajda Pekkan'ı Muazzez Ersoy'u Nihat Doğan'ı, Sertab Erener'i filan yanına aldı, Somali'ye gitti, “vicdanlara sesleniyorum” dedi, Ajda'yla Sertab moral dansı yaptı.
★
Karakol basıldı, sekiz şehit vardı, cenazelerin toprağa verildiği gün,