2014 yılı, Eskişehir'de son günlerim. Adalar'da bir mekanda çalışıyorum o dönem. İşe gireli 3-4 gün falan olmuş. Doğum günüm... Akşam 10 gibi işten çıkacak ve Beyza ile buluşup, doğum günümü kutlayacağım. Laf aramızda beyzadan da çok hoşlanıyorum. Duygularımı açmak için de özellikle o akşamı seçmişim. Doğum günü çocuğu şımarıklığı denen bir şey
Biz Türk Han'ın beş oğluyuz,
Gök Tanrı'nın öz kuluyuz,
Beş bin yıllık bir orduyuz,
Turan yurdu durağımız!
Ak ordumuz sola gitti,
Üç hakanlık tesis etti,
"Medi", "Sümer Akad", "Hitti"
Gitmek diye bir gerçek var hâkimim. Kimileri buna tercih diyorlar. Bence cinayet...
İnsanlar iyilikleri görünür olmayınca yardım etmeyi sevmiyorlar...
Biliyor musun, çocukluğunu başkalarının eşyalarıyla yaşayanlar ömürlerinin kalanlarını da başkasına aitmiş gibi ödünç yaşıyorlar. Her an ellerinden alınacakmış korkusuyla...
Türkü, var ve yok olma eşiğinde büyüyen kadınlarımızın,kendilerini var olduklarına inandırmak için, kuytu köşelerde kendilerine duyurdukları sestir. Ne söylediklerinin önemi olmaz çoğu zaman...